Henryk Karol Périer
Henryk Karol Périer (ur. 1863 we Lwowie, zm. 1928 tamże) – polski rzeźbiarz.
Data i miejsce urodzenia |
1863 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1928 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
rzeźbiarz |
Narodowość |
polska |
Działalność
edytujBył twórcą wielu pomników nekropolii Łyczakowskiej we Lwowie. Pracownia rzeźbiarsko-kamieniarska Henryka Périera mieściła się przy ul. Piekarskiej (lokale nr 87 i 97)[1].
Jego ojcem był Abel Marie Périer – francuski rzeźbiarz osiadły w XIX wieku na stałe we Lwowie, synem Kazimierz Périer, który przejął po nim zakład kamieniarski, a jednym z czterech wnucząt (najstarszym) Henryk Périer (ur. 1930), który zmarł po powojennym wygnaniu Polaków ze Lwowa w Krakowie w lipcu 2012 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Także i on kontynuował kamieniarskie tradycje swoich lwowskich przodków.
Henryk Karol Périer po śmierci ojca w 1881 odziedziczył po nim zakład kamieniarski przy ówczesnej ulicy Piekarskiej po czym go dalej rozbudowywał i powiększał zakupując kolejne pomieszczenia, m.in. przy ulicy Piekarskiej 87 w pobliżu Cmentarza Łyczakowskiego. Zakład zatrudniał w sezonie letnim 20-25 ludzi, a zimą 8-10 kamieniarzy. Był on jednym z najznakomitszych zakładów specjalizujących się w pomnikarstwie nagrobnym w całym Lwowie.
Henryk Karol Périer zmarł we Lwowie i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim. Jego nagrobek, podobnie jak setki innych polskich, został zdewastowany w czasach Ukraińskiej SRR i pozostaje w takim stanie do dnia dzisiejszego.
Nagrobki na Łyczakowie dłuta Henryka Périera
edytuj- sarkofag „Żelaznej Kompanii” (w centrum kwatery) wzniesiony dla uczczenia powstańców listopadowych z napisem Weteranom Wojska Polskiego z 1830/31 r.,
- nagrobek Barwiczów, wykonany dla Irenki Barwiczówny zmarłej w wieku 16 lat córki inż. Karola Barwicza, spoczął tam także m.in. jej brat zmarły śmiercią samobójczą w wieku 30 lat, której dokonał przy grobie siostry[2][3],
- nagrobek Marii i Leona Pinińskich (rektora Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie),
- nagrobek Klary i Jana Riedlów,
- pomnik Jana Galla (kompozytora, dyrygenta, pedagoga i krytyka muzycznego),
- nagrobek studenta Politechniki Lwowskiej Adama Nasadnika (płaczka depcząca skrzydła i klepsydrę),
- prawdopodobnie pomnik "Anioł sypiący mak" na grobie nieznanej z nazwiska rodziny,
- pomnik Stanisława Cengela,
- nagrobek Eleonory Hawrot.
Nagrobki wykonane przez firmę Henryka Périera
edytuj- na Łyczakowie
- pomnik Franciszka Stefczyka (inicjatora kas oszczędnościowo-pożyczkowych tzw. Kas Stefczyka) dłuta Andrzeja Albrychta,
- pomnik Omeliana Ogonowskiego dłuta Rudziewicza,
- pomnik Ernesta Hope Kerra,
- pomnik rodziny Spalków,
- pomnik rodziny Dobrzańskich (Jan i Stanisław oraz Włodzimierz Bańkowski) dłuta Rudziewicza,
- nagrobek Wilhelma Jana Wychera i Piotra Józefa Kiniarza,
- grobowiec rodziny Abrahamów gdzie spoczywa profesor Władysław Abraham i znajduje się symboliczna tablica poświęcona generałowi II RP Romanowi Abrahamowi.
Na Łyczakowie znajduje się także wiele pozbawionych elementów rzeźbiarskich grobowców wzniesionych przez firmę Périerów.
- W Buczaczu
- Nagrobek Jozia Zycha (zm. 1908, syn dyrektora miejscowego gimnazjum Franciszka, na cmentarzu miejskim[4])
- nagrobek Zofii Magdowej (zm. 1899)[5]
-
Pomnik nagrobny
Franciszka Stefczyka dłuta Andrzeja Albrychta, wykonany przez firmę Henryka Karola Périera na Cmentarzu Łyczakowskim -
Nagrobek Zofii Magdowej na cmentarzu w Kolbuszowej, wykonany w warsztacie Périera
Przypisy
edytuj- ↑ Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 247.
- ↑ Samobójstwo syna dyr. Barwicza na grobie siostry we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 99 z 30 kwietnia 1932.
- ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 129-130, 388. ISBN 83-04-02817-4.
- ↑ Anna Sylwia Czyż, Bartłomiej Gutowski. Cmentarz miejski w Buczaczu / Seria «Zabytki kultury polskiej poza granicami kraju». Seria C, zeszyt 3. — Warszawa, drukarnia «Franczak» (Bydgoszcz), 2009. — 254 s., 118 il., s. 34, 58 ISBN 978-83-60976-45-6
- ↑ Joanna Serafin , Wszystkich Świętych 2022. Zobacz zdjęcia z cmentarza parafialnego w Kolbuszowej [ZDJĘCIA] [online], Korso Kolbuszowskie, 1 listopada 2022 [dostęp 2024-09-23] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Stanisław Nicieja, Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786-1986, 1989