Henryk Nowolecki
Henryk Nowolecki (ur. 15 lipca 1896 w Warszawie, zm. 22 sierpnia 1920 pod Dunajcami) – podporucznik Legionów Polskich, kawalerzysta Wojska Polskiego. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
podporucznik | |
Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1896 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 sierpnia 1920 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1915–1920 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
d-ca plutonu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się w Warszawie w rodzinie Eugeniusza i Michaliny z d. Orłowska 15 lipca 1896[1]. Po ukończeniu gimnazjum studiował na Uniwersytecie Warszawskim. Od sierpnia 1915 żołnierz Legionów Polskich. Ranny w bitwie pod Kostiuchówką po której dostał się do niewoli rosyjskiej. W zaborze rosyjskim działał w POW w Moskwie i Kijowie. Od listopada 1919 w odrodzonym Wojsku Polskim jako żołnierz w 1 pułku szwoleżerów. W stopniu podporucznika walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej. Poległ podczas walk 22 sierpnia 1920 niedaleko miejscowości Dunajce. Rodziny nie założył.
Za szczególne zasługi w obronie Warszawy został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari.
Ordery i odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 106.
- ↑ Karcz i Kryński 1931 ↓, s. 74.
Bibliografia
edytuj- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Jan Karcz, Wacław Kryński: Zarys historii wojennej 1–go pułku szwoleżerów Józefa Piłsudskiego. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.