Henryk Puziewicz

wojskowy polski, żołnierz Armii Krajowej

Henryk Puziewicz, pseud. Batura, Jan Batura, Borsuk, Niedźwiedź, Prokop (ur. 13 stycznia 1908 w Medyni Kańczuckiej, zm. po 18 marca 1944 w Przemyślu) – dowódca Obwodu Łańcut AK (1940-1943), później Przemyśl (1943-1944). Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Henryk Puziewicz
Jan Batura, Borsuk, Niedźwiedź, Prokop
kapitan rezerwy piechoty kapitan rezerwy piechoty
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1908
Medynia Kańczucka

Data i miejsce śmierci

1944
Przemyśl

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Stanowiska

dowódca obwodu Armii Krajowej Łańcut

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Życiorys edytuj

W 1929 zdał maturę w Państwowym Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Łańcucie[1]. Odbył służbę wojskową w 3 Pułku Piechoty Legionów w Jarosławiu. 1 stycznia 1933 został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy, a w 1938 do stopnia porucznika[1]. W 1939 uzyskał absolutorium na Wydziale Rolno-Leśnym Politechniki Lwowskiej[1].

Działał m.in. w kołach młodzieżowych przy Chłopskim Towarzystwie Rolniczym, czy Związku Młodzieży Ludowej[1]. W 1935 został prezesem Zarządu Głównego ZML, był również działaczem Związku Gmin Wiejskich[1]. W 1938 roku był zastępcą kierownika Związku Młodej Polski mjr Edmunda Galinata[2].

W 1939 został zmobilizowany do 30 Pułku Strzelców Kaniowskich, brał następnie udział w walkach w rejonie Dęblina, Lublina, Zamościa i Tomaszowa Lubelskiego[1]. 25 września trafił do niewoli niemieckiej, z której uciekł i w październiku udał się do Warszawy. Tam nawiązał kontakt z członkami Służby Zwycięstwu Polski, a następnie jako delegat Komendy Głównej SZP, w listopadzie 1939 przystąpił do organizowania komórek SZP w powiecie łańcuckim, przeworskim i jarosławskim[1].

W 1940 został mianowany pierwszym komendantem ZWZ w Łańcucie i Przeworsku. Komendantem Obwodu Łańcut był do połowy 1943, kiedy to został przeniesiony na stanowisko komendanta Obwodu Przemyśl AK[1]. W 1943 został awansowany do stopnia kapitana rezerwy[1]. 18 marca 1944 roku został aresztowany przez Gestapo, a wkrótce po tym zamordowany[3].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Obwód Łańcut SZP-ZWZ-AK w latach 1939-1945, s. 365-366.
  2. Ilustrowana Republika, Rok XVI, nr 108, 21 kwietnia 1938, s. 1.
  3. Obwód Łańcut SZP-ZWZ-AK w latach 1939-1945. s. 84.

Bibliografia edytuj

  • Powiat Łańcut - biografie
  • Andrzej Borcz: Obwód Łańcut SZP-ZWZ-AK w latach 1939-1945. Kraków-Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2020. ISBN 978-83-8098-736-4.
  • Andrzej Zagórski, Henryk Puziewicz, w: Małopolski słownik biograficzny uczestników działań niepodległościowych 1939-1956 (pod redakcją Teodora Gąsiorowskiego, Andrzeja Kulera i Andrzeja Zagórskiego), tom I, Towarzystwo Sympatyków Historii, Kraków 1997, s. 122-124