Henryk Trojanowski
Henryk Trojanowski ps. „Hena” (ur. 3 października 1923 w Wilnie, zm. 17 grudnia 2006 we Wrocławiu) – żołnierz Armii Krajowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1942–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
solista operowy |
| Odznaczenia | |
      
| |
Syn Ludwika i Heleny z d. Stankiewicz[1].
Od czasu powstania Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej działał w środowisku Wileńskim Okręgu Wrocławskiego[1].
Okres okupacji
edytujDziałalność konspiracyjną w AK rozpoczął w październiku 1942 roku. Skierowany został do dzielnicy „B” Śródmieście Garnizonu Dwór AK. Tam przeszedł szkolenie bojowe i dywersyjne.
Od lutego do lipca 1944 roku był żołnierzem 1 Brygady „Juranda”. Uczestniczył we wszystkich akcjach brygady[1]. W lipcu uciekł z transportu internowanych do Miednik partyzantów wileńskich i wrócił do domu.
Okres powojenny
edytuj8 stycznia 1945 roku został aresztowany za działalność niepodległościową. Śledztwo przeciw niemu prowadzono przy ul. Ofiarnej, a więziony był na Łukiszkach. W marcu został wywieziony do ZSRR do kopalni węgla[a]. Po nieudanej ucieczce i po brutalnym śledztwie został skazany na 5 lat łagru[1]. W 1946 roku ponownie uciekł i dotarł do Wilna. Pod fałszywym nazwiskiem przedostał się do Łodzi. Rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Muzycznej w klasie śpiewu. Od 1952 roku pracował jako solista w Państwowej Operze i Operetce Śląskiej, Operze Bytomskiej i Operze Wrocławskiej[1].
Odznaczenia
edytujUwagi
edytuj- ↑ kopalnie „Mołotow”, „Ugol”, „Uzławaja”
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Danuta Szyksznian: Jak dopalał się ogień biwaku. Szczecin: Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”, 2009. ISBN 978-83-88038-68-6.