Hepatocyt

Hepatocyt, komórka wątrobowa – wieloboczna komórka, stanowiąca podstawowy element strukturalny miąższu wątroby. Hepatocyty tworzą ok. 80% masy tego narządu. Rozmiary ok. 20–30 µm.

Budowa edytuj

W hepatocycie wyróżnia się:

biegun naczyniowy
biegun żółciowy (tworzący błonę kanalika żółciowego)^[1]

Ze względu na mnogość funkcji hepatocyty są szczególnie bogate w organelle komórkowe:

jądro komórkowe (diploidalne lub poliploidalne)
mitochondria
lizosomy
peroksysomy
retikulum endoplazmatyczne
rozwinięty aparat Golgiego

Funkcje edytuj

Funkcje spełniane przez hepatocyty to udział w:

metabolizmie białek
metabolizmie lipidów
metabolizmie węglowodanów
metabolizmie żelaza, miedzi, witamin
procesach detoksyfikacji, metabolizmie leków oraz substancji obcych dla organizmu
produkcji albumin, niektórych globulin oraz fibrynogenu
produkcji żółci

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ Marek Hartleb: Budowa i czynność wątroby. W: Andrzej Dąbrowski (red.): Gastroenterologia. T. 1. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 461, seria: Wielka Interna. ISBN 978-83-601-3599-0.

[dabrowski-1] Marek Hartleb: Budowa i czynność wątroby. W: Andrzej Dąbrowski (red.): Gastroenterologia. T. 1. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 461, seria: Wielka Interna. ISBN 978-83-601-3599-0.

[1]