Hird (organizacja)

Hird (Rikshird) – norweska paramilitarna formacja podporządkowana faszystowskiej partii Nasjonal Samling Vidkuna Quislinga.

Hird

Vidkun Quisling podczas inspekcji
Historia
Państwo	Kolaboranci norwescy
Sformowanie	1940
Rozformowanie	1945

Zarys historyczny

Hird został powołany w 1933 r. jako organiczna część Nasjonal Samling. Tworzyli go ochotnicy – członkowie NS w wieku między 18 i 45 lat. Był on wzorowany na hitlerowskim SA. Szefem Hird przez cały czas był V. Quisling jako przywódca NS. W okresie międzywojennym formacja liczyła zaledwie ok. 500 ludzi. Jej liczebność znacznie wzrosła po zajęciu Norwegii przez Niemców w kwietniu 1940 r., a zwłaszcza kiedy w 1943 r. V. Quisling został mianowany premierem rządu kolaboracyjnego. W marcu 1941 r. Hird otrzymał uprawnienia policyjne. Rok później spośród jego członków została sformowana pierwsza uzbrojona jednostka pod nazwą Bojowy Batalion Hird. W późniejszym okresie weszła ona w skład Gwardii Fabrycznej Hird. W sierpniu 1943 r. postanowieniem V. Quislinga Hird wraz z Førergarden, norweskim SS i norweską policją utworzył norweskie siły zbrojne. Jednocześnie członkostwo w Hird stało się obowiązkowe.

Organizacja

Służba w Hird trwała kilka razy w tygodniu z wyjątkiem 2 regularnych formacji – Gwardii Fabrycznej Hird i Førergarden, których członkowie pełnili stałą służbę. Hird był podzielony na siedem oddziałów w sile pułku oraz samodzielne jednostki. Były to:

• 1. Pułk Viken w Oslo,
• 2. Pułk Eidsivating w regionie Opland i Hedemark,
• 3. Pułk Hafrsfjord w południowej Norwegii,
• 4. Pułk Gulating w regionie Bergen,
• 5. Pułk Frostating w regionie Trondelag,
• 6. Pułk Haalogaland w północnej Norwegii,
• 7. Pułk Viking w regionie Wielkie Oslo.

W miejscowości Odnes istniała szkoła oficerska Hird; od 1943 r. co roku opuszczało ją 300 absolwentów. Kadrę instruktorską tworzyli b. członkowie Den Norske Legion.

W skład Hird wchodziły następujące formacje:

• Førergarden – ochrona osobista V. Quislinga, liczyła ponad 150 ludzi,
• Hirdens Flykorps – lotnicza sekcja Hird, utworzona w marcu 1942 r., wysyłała ochotników do niemieckiego Luftwaffe,
• Hirdmarinen – morska sekcja Hird, utworzona w maju 1942 r., wysyłała ochotników do Kriegsmarine,
• Hirdens Alarmenheter – utworzona w 1942 r., składała się z członków Hird, którzy pełnili zadania ochronne i pomocnicze wobec policji, operacyjnie podlegała zwierzchnictwu wyższego dowódcy SS i policji w Norwegii, ale nie mogła być użyta bez zgody V. Quislinga,
• Hirdens Bedriftsvern – utworzona w 1942 r., jej kadrę tworzyli b. członkowie Den Norske Legion, używana do ochrony zakładów pracujących dla Niemców.

Hird dzielił się na następujące jednostki: najmniejszym oddziałem były Laget (10 – 12 ludzi), dalej kolejno szły Troppen (3 Laget), Sveiten (powyżej 4 Troppen), Fylkingen, Regimentet, Hirdfordelingen i Rikshirdstaben; największymi jednostkami były Hirdsjefen. Na czele całego Hird stał NS Fører.

Członkowie Hird nosili ciemnoniebieskie bluzy i spodnie, brązowe koszule, czarne krawaty oraz niebieskie czapki narciarskie. Przez koszulę mieli przewieszony pasek i rzemyk. Na lewym ramieniu bluzy znajdował się emblemat Hird.

Linki zewnętrzne

• Norwegowie w służbie niemieckiej podczas II wojny światowej (jęz. angielski)
• Hasło „Hirden” w Norsk krigsleksikon 1940-45 (jęz. norweski)