Hortaea werneckii
Hortaea werneckii (Horta) Nishim. & Miyaji – gatunek grzybów należący do klasy Dothideomycetes[1]. Grzyb chorobotwórczy dla ludzi i zwierząt, wywołujący grzybicę czarną[2].
 Forma strzępkowa | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Hortaea |
| Gatunek |
Hortaea werneckii |
| Nazwa systematyczna | |
| Hortaea werneckii (Horta) Jap. J. Med. Mycol. 26(2): 145 (1984) | |
Systematyka edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Teratosphaeriaceae, Mycosphaerellales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1921 roku Paul Parreiras Horta, nadając mu nazwę Cladosporium werneckii. Obecną nazwę nadali mu Kazuko Nishimura i Makoto Miyaji w 1984 r. Jest jedynym gatunkiem monotypowego rodzaju Hortaea Nishim. & Miyaji 1984[1] Synonimy:
- Cladosporium werneckii Horta 1921
- Dematium werneckii (Horta) C.W. Dodge 1935
- Exophiala werneckii (Horta) Arx 1970
- Phaeoannellomyces werneckii (Horta) McGinnis & Schell 1985
- Pullularia werneckii (Horta) G.A. de Vries 1952[3].
Występowanie i własności edytuj
Hortaea werneckii jest głównie grzybem glebowym. Występuje częściej w rejonach o ciepłym i wilgotnym klimacie, takich jak Ameryka Środkowa i Południowa, Afryka i Azja. Spotykany jest w różnych siedliskach morskich i na glebach zasolonych, charakteryzuje się bowiem niezwykłą tolerancją na sól NaCl. Może występować w siedliskach zawierających maksymalnie nasycony roztwór NaCl, ale może rozwijać się także w środowiskach pozbawionych NaCl. Jest grzybem dymorficznym mogącym występować zarówno w formie drożdżowej, jak i strzępkowej. Chorobotwórcza jest forma strzępkowa[4].
Hortea werneckii można występować w glebie, kompoście i ściekach, na drewnie, w kurzu domowym, na solonych, suszonych rybach i z miejsc tych może dostać się na skórę przez bezpośredni kontakt. Przyczepieniu się grzyba do powierzchni skóry prawdopodobnie sprzyjają drobne urazy i wilgoć[5].
Morfologia i rozwój edytuj
Kolonie rosną powoli, początkowo są śluzowate, drożdżopodobne i lśniąco czarne, potem rozwijają się na nich obfite grzybnie powietrzne i stają się ciemnooliwkowe. Zbudowane są z septowanych strzępek o barwie od brązowej do ciemnooliwkowej i licznych dwukomórkowych, jasnobrązowych, cylindrycznych lub wrzecionowatych komórek drożdżopodobnych, które zwężają się ku końcom, tworząc pierścienie. Większość komórek drożdżopodobnych ma również wyraźne przegrody o ciemnym zabarwieniu. Annelidy mogą powstawać także ze strzępek. Konidia są jedno- lub dwukomórkowe, cylindryczne do wrzecionowatych, szkliste do jasnobrązowych i zwykle występują w skupiskach. Powstają także chlamydospory[6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-17].
- ↑ James L. Harris, Exophiala werneckii, „Fungal Dimorphism”, s. 197–204.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-01-17].
- ↑ Hortaea werneckii [online] [dostęp 2024-01-17].
- ↑ Skin infections, [w:] Carlos Nicolas Prieto-Granada, Diagnostic pathology of infection disease, 2010, s. 519–616 [dostęp 2024-01-17].
- ↑ Hortaea werneckii [online] [dostęp 2024-01-17].