Hymenoscyphus caudatus
Hymenoscyphus caudatus (P. Karst.) Dennis – gatunek grzybów z rodziny tocznikowatych (Helotiaceae)[1].
 Białe owocniki na martwym liściu | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Hymenoscyophus caudatus |
| Nazwa systematyczna | |
| Hymenoscyphus caudatus (P. Karst.) Dennis Persoonia 3(1): 76 (1964) | |
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hymenoscyphus, Helotiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1866 r. Petter Adolf Karsten nadając mu nazwę Peziza cauidata. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1964 r. Richard William George Dennis[1]. Pozostałe synonimy:
- Helotium caudatum (P. Karst.) Velen. 1934
- Helotium scutula var. caudatum (P. Karst.) P. Karst. 1871[2].
Morfologia edytuj
Typu apotecjum o stożkowatym kształcie, w stanie świeżym białe, po wyschnięciu nieco ciemniejsze, osadzone na krótkim, cylindrycznym trzonie zwężającym się lekko w kierunku podstawy, tej samej barwy co miseczka owocnika[3].
- Cechy mikroskopowe
Worki długie, maczugowate, stopniowo zwężające się ku podstawie i tam wklęsłe, 8-zarodnikowe (90–)105–140(–150) x 8–12(–15) µm, powstające na pastorałkach, ze ścianą o grubości 1–2 µm, na wąskim do szeroko brodawkowatego wierzchołku pogrubioną do 5 µm, w odczynniku Melzera amyloidalne. Zarodniki (14–)16–23(–26) x 4–5(–6), szkliste, gładkie, bezprzegrodowe lub rzadko z przegrodami, elipsoidalne, półwrzecionowate do jajowatych z zaokrąglonymi wierzchołkami i często lekko haczykowate, w linii bocznej zaostrzone. Ekscypulum dobrze rozwinięte, szkliste, zbudowane z septowanych, rozgałęzionych, luźno lub ciasno splecionych, cienkościennych strzępek o szerokości 2–4 (–5) µm, na końcach pogrubionych do 12–22 µm. Trzon zbudowany z wielokątnych strzępek ułożonych równolegle do powierzchni. Pojedyncze mają wymiary 4–16 × 3–7 µm[3].
Występowanie i siedlisko edytuj
Podano stanowiska Hymenoscyphus caudatus w Ameryce Północnej, Europie, Azji, Australii i na Nowej Zelandii. Najwięcej stanowisk podano w Europie, występuje tu na całym obszarze z wyjątkiem części południowo-wschodniej[4]. W Polsce M.A. Chmiel w 2006 r. przytoczyła kilkanaście stanowisk[5]. Nowe stanowiska podano także w latach następnych[6].
Grzyb saprotroficzny. Rozwija się na opadłych liściach drzew liściastych[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-10] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-10] (ang.).
- ↑ a b K.P. Dumont, S.E. Cerpenter, Los Hongos dr Colombia-VII:Leotiaceae-IV:Hymenoscyphus caudatus and related species from Columbia and andjacents regions, „Caldasia”, 13 (64), wrzesień 1962 [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ Występowanie Hymenoscyphus caudatus na świecie (mapa) [online], gbif.org (ang.).
- ↑ a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04].