III Lubelski Batalion Etapowy

III Lubelski batalion etapowyoddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

III Lubelski batalion etapowy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Władysław Pieniążek

Organizacja
Dyslokacja

Złoczów

Formacja

Wojska Wartownicze
i Etapowe

Podległość

DOE „Lwów”
DOE „Tarnopol”
DEU

Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj

Formowanie pododdziałów etapowych rozpoczęto na przełomie 1918-1919. W myśl rozkazu Naczelnego Dowództwa WP L24550/IV, rozkazem oficerskim nr 1 z 19 sierpnia 1919, z wszystkich formacji etapowych podległych DOE „Lwów“, sformowano 6 batalionów etapowych. 1 batalion etapowy (III Lubelski be) uzupełniono z kadry wartowniczej przy batalionie zapasowym 23 pułku piechoty. W jego skład weszły wszystkie formacje etapowe w powiatach: Brody, Radziechów, Kamionka Strumiłowa i Złoczów. Były to kompanie etapowe:5.,14.,20.,25.,35.,36.,40. i 41. Z nich utworzono etatowe 4 kompanie etapowe batalionu. Dowódcą batalionu został kpt. Władysław Pieniążek, a mp dowództwa batalionu stał się Złoczów[1]. Otrzymał on nazwę okręgu generalnego i kolejny numer porządkowy oznaczany cyfrą rzymską. W myśl rozkazu NDWP nr 2900/IV z 30 stycznia 1920 I batalion etapowy stacjonujący w Złoczowie otrzymał nazwę III Lubelski batalion etapowy[2]. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[3]. 16 lipca 1920 batalion posiadał 700 żołnierzy i 3 cekaemy[4]. 10 września batalion przebywał na koncentracji wojsk etapowych 6 Armii w Winnikach. Liczył wtedy w stanie żywionych 3 oficerów oraz 161 podoficerów i szeregowców, w stanie bojowym zaś 7 (?) oficerów oraz 113 podoficerów i szeregowców[5]. W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[6]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[7]. W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[8]. VII Lubelski batalion etapowy wspólnie z III Lubelskim batalionem etapowym utworzyły 22 batalion celny[9].

Osobny artykuł: 22 batalion celny.

Dowódcy batalionu edytuj

  • kpt. Maksymilian Ferenz[10]
  • mjr Andrzej Poliwka[10]
  • kpt. Władysław Pieniążek

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj