II Konferencja Generalna CELAM

II Konferencja Generalna CELAM – zebranie biskupów CELAM, które odbyło się w Medellin w okresie od 26 sierpnia do 7 września 1968 roku[1]. Kontekstem wydarzenia było nauczanie papieża Pawła VI w encyklice Populorum progressio i Wyjaśnienie biskupów Trzeciego Świata, które nie spełniły oczekiwań wśród księży, ponieważ uważali, że zbawienie świata jest nierozłącznie związane z wyzwoleniem od politycznego i gospodarczego kolonializmu[2].

Przebieg

edytuj

Konferencja odbyła się z udziałem 7 kardynałów i 280 biskupów oraz kapłanów, zakonników, katolików świeckich i protestantów (obserwatorzy)[2]. Funkcję doradcy teologicznego pełnił ówczesny profesor Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Katolickiego w Limie ks. Gustavo Gutiérrez[3]. Przyjęto dwie grupy dokumentów:

  • w dziedzinie sprawiedliwości, pokoju, rodziny i demografii oraz wychowania młodzieży,
  • w odniesieniu do problemów wewnątrzkościelnych i pastoralnych.

Po ich opublikowaniu nie brakowało krytycznych głosów, które zaznaczały zbytnią nieoczekiwaną konkretyzację zagadnień[2]. Dokument końcowy zawiera potwierdzenie uprzywilejowanego traktowania ubogich przez Kościół latynoamerykański przyczyniając się do formalnego powstania teologii wyzwolenia[3].

Przypisy

edytuj
  1. Jarosław Tomaszewski, Konferencja Episkopatów Ameryki Łacińskiej, Las Cinco Conferencias Generales del Episcopado Latinoamericano, Bogotá 2014, 956 s., „Rocznik Teologii Katolickiej”, tom XIV/2, 2015, DOI10.15290/rtk.2015.14.2.14 [dostęp 2023-02-07].
  2. a b c Marian Banaszak, Historia Kościoła katolickiego, t. 4, Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej, 1992, s. 383.
  3. a b Daniel Brzeziński. Polityczny, ekonomiczny, społeczny i religijny kontekst latynoamerykańskiej teologii wyzwolenia. „Teologia i człowiek”. 11 (2008), s. 159-184, 2008-03-31. ks. prof. dr hab. Krzysztof Konecki. Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika. DOI: 10.12775/TiCz.2008.009.. ISSN 1731-5638. [dostęp 2023-02-07]. (pol.).