Automobilwerke Ludwigsfelde
VEB IFA-Automobilwerke Ludwigsfelde, początkowo Industriewerke Ludwigsfelde (IWL) – wschodnioniemiecki producent skuterów oraz samochodów ciężarowych z siedzibą w Ludwigsfelde koło Berlina.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1936 |
| Data likwidacji |
1990 (przekształcone w Nutzfahrzeuge Ludwigsfelde GmbH, a następnie Mercedes-Benz Ludwigsfelde GmbH) |
| Forma prawna | |
Położenie na mapie Niemieckiej Republiki Demokratycznej  | |
 52°18′N 13°16′E/52,300000 13,266667
| |
Historia i opis przedsiębiorstwa edytuj
W 1936 roku koncern Daimler-Benz Motoren GmbH wybudował w Ludwigsfelde fabrykę silników lotniczych. W 1940 do fabryki trafiło 11 tysięcy jeńców wojennych skierowani tu do robót przemysłowych[1]. W 1944 roku w wyniku amerykańskiego bombardowania zakład został kompletnie zniszczony. 22 kwietnia Armia Czerwona bez oporu zajęła zniszczoną fabrykę[1].
Po II wojnie światowej nastąpiła odbudowa zakładów, która trwała do 1952 roku. Pierwszymi produktami były silniki Diesla dla statków oraz części do maszyn[1]. W lutym 1955 roku rozpoczęła się produkcja skuterów Pitty o pojemności silnika 123 ccm, zastępowanych następnie przez dalsze modele: Wiesel (1956, 123 ccm), Berlin (1959, 143 ccm) i Troll (1963, 143 ccm)[2]. Ten ostatni należał do najmocniejszych skuterów swojej klasy wielkościowej[3]. Produkowano też przyczepki Campi do skuterów. W grudniu 1964 roku produkcja skuterów została zakończona. Łącznie wyprodukowano 239 149 sztuk[2].
21 grudnia 1962 roku Rada Ministrów NRD podjęła decyzję o uruchomieniu w Ludwigsfelde produkcji ciężarówek. W czerwcu 1964 roku położony został kamień węgielny pod tłocznię. Od 1963 do 1966 roku trwała tu produkcja samochodów terenowych IFA P3. 17 lipca 1965 roku z taśmy zjechała pierwsza ciężarówka – IFA W50. W pierwszym roku produkcji wyprodukowano 851 pojazdów. W latach 80. eksportem objęte było 70% produkcji. W 1987 roku pojawiła się zmodernizowana wersja L60. W 1990 roku kombinat IFA został przejęty przez syndyka masy upadłościowej, który sprywatyzował fabrykę. W tym samym roku nawiązano też partnerstwo z koncernem Daimler-Benz. W efekcie współpracy stworzono prototyp IFA 1318, który był bliźniaczą odmianą ciężarówki Mercedes-Benz LK. Pojazd nie wszedł jednak do produkcji seryjnej. 17 grudnia 1990 roku została zakończona produkcja samochodów ciężarowych IFA. Łącznie powstało 571 789 sztuk modelu W50 i 20 289 sztuk L60. W zakładach od 1969 do 1991 roku trwała także produkcja dostawczej odmiany Wartburga – Trans[1][4].
Fabryka ostatecznie zmieniła nazwę na Nutzfahrzeuge Ludwigsfelde GmbH i w 1991 roku z taśmy zjechał pierwszy samochód marki Mercedes-Benz. W 1994 roku zakład został ostatecznie przejęty przez koncern Daimler-Benz i zmienił nazwę na Mercedes-Benz Ludwigsfelde GmbH. W fabryce produkowane były modele Mercedesa takie jak LK, T2, Vario oraz Sprinter[1][5].
Modele edytuj
- IFA W50 (1965–1990)
- IFA L60 (1987–1990)
- Wartburg 353/353 W Trans (1969–1989)
- Wartburg 1.3 Trans (1989–1991)
- IFA P3 (1963–1966)
Galeria edytuj
-
Skuter Berlin -
IFA W50 -
IFA L60 -
Wartburg 353 W Trans -
IFA P3 -
IFA 1318 (prototyp)
.jpg)
.jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Dobiesław Wieliński: Od Daimlera do Daimlera. [dostęp 2016-07-26]. (pol.).
- ↑ a b Stückzahlen & Preise i Datenblätter w serwisie IWL – (VEB) Industriewerke Ludwigsfelde [dostęp 2016-08-03].
- ↑ K. Bogadtke: Мотороллер Тролль-1. Stadtroller Troll-1, „Za Rulom” nr 3/1963, s. 30 (ros.).
- ↑ Helmuth Bauer: Innere Bilder wird man nicht los. Die Frauen im KZ-Außenlager Daimler-Benz Genshagen. Schriftenreihe der Stiftung Brandenburgische Gedenkstätten, Band 30. Metropol Verlag, Berlin 2011, ISBN 978-3-940938-88-6.
- ↑ Lothar Schulze, Manfred Blumenthal: Ostdeutsche und tschechische Motorroller. Welz Verlag, Berlin 1998, ISBN 3-9804294-6-6.