Ilokanie
Ilokanie[1][2], także: Ilocano[2], Ilokano[2], Iloco[2], Iloko[2] – lud filipiński zamieszkujący wyspy Luzon i Mindanao[2]. Ich liczebność wynosi 7,1 mln[3][4]. W przeważającej mierze wyznają chrześcijaństwo, zachowały się także elementy wierzeń tradycyjnych. Są wśród nich katolicy i protestanci, część należy do Niezależnego Kościoła Filipińskiego[4]. Posługują się językiem z rodziny austronezyjskiej i wykształcili piśmiennictwo na bazie alfabetu łacińskiego[3].
| |
| Populacja |
7,1 mln |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania | |
| Język | |
| Religia |
chrześcijaństwo, wierzenia tradycyjne |
| Grupa | |
Cechują się przedsiębiorczością, inicjatywą migracyjną i zdolnością asymilacji grup sąsiednich[2]. Zajmują się uprawą ryżu, kukurydzy i roślin przemysłowych[2]. Rozwinęli hodowlę i rzemiosło, w tym złotnictwo i tkactwo[2]. Mieszkają w domach wznoszonych na palach[2]. Mają rozwinięty folklor (mitologia, muzyka, taniec)[4]. Ulubioną rozrywką są walki kogutów[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Filipińczycy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-16].
- ↑ a b c d e f g h i j k Ilokanie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-16].
- ↑ a b Olga Walerjewna Poczagina: Iłoki. W: Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 180–181. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
- ↑ a b c ilokai. Visuotinė lietuvių enciklopedija. [dostęp 2020-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-16)]. (lit.).