Irena Brzozowska
Irena Brzozowska (ur. 6 marca 1915 w Leningradzie, zm. 5 sierpnia 1990) – polska lekarka-neonatolog, doktor nauk medycznych.
| Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1915 |
|---|---|
| Data śmierci |
5 sierpnia 1990 |
| Zawód, zajęcie |
lekarz-neonatolog |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodziła się w rodzinie Mikołaja Beynara (1882–1962), muzyka, i Heleny z Maliszewskich (1888–1978)[1]. Była siostrą Pawła Jasienicy, pisarza, i Janusza Beynara (1907–1954), budowniczego i dyrektora Zakładów Rybackich w Giżycku[2][3]. W 1938 ukończyła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W latach 1938–1940 pracowała w szpitalu powiatowym w Głębokiem, w 1940 została zesłana do Kazachstanu. W 1942 dołączyła do Armii Andersa, z którą przeszła szlak bojowy do Iranu. Od 1944 przebywała w Tanganice, a następnie powróciła do Polski.
W latach 1947–1953 pracowała w szpitalach w Bartoszycach i Olsztynie. Od 1953 była wiceprzewodniczącą Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia, od 1954 do 1968 była przewodniczącą Zarządu. W 1953 przeprowadziła się do Warszawy, gdzie pracowała jako adiunkt w Instytucie Matki i Dziecka.
Autorka trzynastu książek dotyczących okresu noworodkowego, felietonów i prac na temat zagadnień społecznych.
Była żoną Juliusza Adama Brzozowskiego (1937–1982), lekarza[1][3].
Zmarła 5 sierpnia 1990, pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 74-4-14)[1].
Publikacje edytuj
- Praca pielęgniarek w oddziale noworodków, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1970.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Złoty Krzyż Zasługi (19 lipca 1954)[4]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (13 stycznia 1955)[5]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: MIKOŁAJ BEYNAR, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-04-18].
- ↑ Andrzej Sobczak, Beynar i Jasienica w Karolewie ketrzyn.warmia.mazury.pl [dostęp 2024-04-18].
- ↑ a b Irena Brzozowska [online], geni_family_tree, 2 marca 2019 [dostęp 2024-04-18] (pol.).
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1479 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy społeczno-politycznej”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387 - Uchwała Rady Państwa z dnia 13 stycznia 1955 r. nr 0/113 - na wniosek Ministra Zdrowia.
Bibliografia edytuj
- Warszawski Kalendarz Ilustrowany Stolica 1968, Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika „Stolica”, Warszawa 1967, s. 32.