Tanganika – nazwa kontynentalnej części Tanzanii, która do I wojny światowej była kolonią Cesarstwa Niemieckiego i znana była pod nazwą Niemiecka Afryka Wschodnia. Po I wojnie światowej terytorium mandatowe Wielkiej Brytanii do 1946 roku, potem terytorium powiernicze ONZ, aż do uzyskania niepodległości w 1961 roku. Prezentowało znaczną jednolitość kulturową, a przez to dojrzałość do osiągnięcia niepodległości. Znany działacz niepodległościowy Julius Nyerere utworzył w 1954 roku Narodowy Związek Afrykański Tanganiki (TANU), który wkrótce uzyskał powszechne poparcie. Po wyborach 1958-1960 niemal wszystkie miejsca w Radzie Ustawodawczej obsadzone były przez TANU, co doprowadziło ostatecznie do przyznania przez Wielką Brytanię niepodległości Tanganice w grudniu 1961 roku, z królową brytyjską jako głową państwa. W 1964 roku doszło do połączenia dość blisko powiązanych kulturowo, gospodarczo i politycznie Tanganiki i Zanzibaru. Powstała Zjednoczona Republika Tanzanii[1][2].

Tanganika
Tanganyika
1919–1964
Herb Flaga
Herb Flaga
Hymn: Mungu ibariki Afrika
(Boże, błogosław Afrykę)

Ustrój polityczny

monarchia parlamentarna

Stolica

Dar es Salaam

Data powstania

1919

Data likwidacji

1964

Władca

Elżbieta II

Kod samochodowy

EAT

Język urzędowy

angielski, suahili

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Flaga Tanganiki pod brytyjskim mandatem 1919–1961

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Julius Nyerere, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-05] (ang.).
  2. Tanzania. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-06-15].