Józef Klonowski (działacz śpiewaczy)
Józef Klonowski (ur. 15 listopada 1913 w Essen, zm. 24 marca 1976 we Wrocławiu[1]) – polski działacz śpiewaczy i polonijny w Niemczech, dyrygent i nauczyciel muzyki.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/69/Gr%C3%B3b_J%C3%B3zefa_Klonowskiego.jpg/220px-Gr%C3%B3b_J%C3%B3zefa_Klonowskiego.jpg)
Życiorys
edytujPochodził z rodziny górniczej. W wieku 15 lat objął kierownictwo młodzieżowego zespołu muzycznego, a od 1930 chóru Dzwon działającego w Essen i Bottrop. W 1935 ukończył studia muzyczne. Był wtedy nauczycielem m.in. w Styrum. Zaraz po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez Niemców i osadzony w ich obozach koncentracyjnych w Sachsenhausen i Dachau, a potem wcielono go przymusowo do karnego oddziału wojsk niemieckich we Francji. Utrzymywał tam kontakty z działaczami lokalnego ruchu oporu w Lille i Ostricourt[1].
Po zakończeniu wojny został dyrygentem Związku Polskich Kół Śpiewaczych w Nadrenii Północnej-Westfalii. Był jednym z organizatorów odradzającego się polskiego ruchu śpiewaczego w tej części Niemiec. Był m.in. członkiem Rady Nadzorczej Związku Polaków w Niemczech z siedzibą w Bochum[1].
W 1948 przeniósł się do Wałbrzycha i przez trzynaście lat był tam dyrektorem Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej. W 1960 przeprowadził się do Wrocławia i został prezesem Dolnośląskiego Związku Chórów i Orkiestr. Pracował też w miejscowej Filharmonii, a także był dyrygentem chóru Harmonia Sygnał. Pozostawał też członkiem zarządu głównego Polskiego Związku Chórów i Orkiestr w Warszawie[1].
Został pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu[2].