Józef Ladrowski, ps. Kłos (ur. 22 lutego 1922[1], zm. 7 lipca 2013 w Poznaniu[2]) – porucznik Wojska Polskiego, żołnierz AK, budowlaniec i ekonomista. Wiceprezes Zarządu Głównego Związku Oficerów Rezerwy RP im. Marszałka Józefa Piłsudskiego i uczestnik kampanii wrześniowej w 1939.

Grób Józefa Ladrowskiego na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu

Życiorys edytuj

Absolwent Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (studia zaczynał jeszcze w Akademii Handlowej przed 1939). Praca doktorska w 1969 (Terytorialna ruchliwość siły roboczej w budownictwie w regionie wielkopolskim). Po zakończeniu II wojny światowej pracował w Zjednoczeniu Budownictwa Wojskowego (potem: Poznańskie Przedsiębiorstwo Budowlane nr 3 i Kombinat Budowlany Poznań-Północ) jako wicedyrektor do spraw ekonomicznych, a potem dyrektor naczelny. Przez osiem lat dyrektor Biura Projektów Metalplast w Poznaniu[3].

Autor artykułów w prasie kombatanckiej. Współinicjator wystawienia w Berlinie pomnika Żołnierza Polskiego (1972), a także poznańskich pomników: Armii Poznań i Powstańców Wielkopolskich. W 2011 otrzymał Złoty Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”[4]. Odznaczony medalem Za udział w walkach o Berlin 1945[1].

Był autorem odbudowy koszar na Golęcinie w Poznaniu po 1945. Współuczestniczył w budowie osiedli winogradzkich, przebudowie Bonina, budowie bloków na ul. Koronnej, szpitala MSW i Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego, akademików przy ul. Obornickiej i gmachu NOT (Domu Technika)[3].

Pogrzeb odbył się 15 lipca 2013 o godz. 11.20 na poznańskim cmentarzu Miłostowo[2] w kwaterze kombatanckiej.

Przypisy edytuj

  1. a b SMHW
  2. a b Wspomnij Bliskich
  3. a b Marek Zaradniak, Budowlaniec i żołnierz, w: Głos Wielkopolski, 11.7.2013, s.25
  4. Gazeta Wyborcza