Józef Pęcko
Józef Pęcko (ur. 29 września 1934 w Porębie Wielkiej, zm. 18 grudnia 2017 w Warszawie) – pułkownik pilot Wojska Polskiego, dowódca 47 Szkolnego Pułku Śmigłowców w Nowym Mieście nad Pilicą (1980-1988), szef lotnictwa Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW (1991-1992), dowódca Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW (31 kwietnia - 3 sierpnia 1992).
 pułkownik pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1953-1992 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
47 Szkolny Pułk Śmigłowców, Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe MSW |
| Stanowiska |
dowódca pułku, dowódca Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW |
| Odznaczenia | |
       
| |
.svg){kind=small}
Życiorys edytuj
1 listopada 1953 roku, po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 4 w Dęblinie. Szkołę ukończył 1 września 1956 roku. Został pilotem-instruktorem w samodzielnej eskadrze szkolnej OSL w Białej Podlaskiej, a od 1 grudnia 1958 w 52 Lotniczym Pułku Szkolnym w Radzyniu Podlaskim. 1 maja 1962 roku rozpoczął służbę w 47 Pułku Lotnictwa Łącznikowo-Sanitarnego w Modlinie, jako starszy pilot. 5 czerwca 1963 roku został dowódcą klucza. W pułku tym obejmował kolejno stanowiska: 2 lipca 1968 – zastępcy dowódcy eskadry, 5 lutego 1970 – dowódcy eskadry, a od 5 kwietnia 1974 roku był zastępcą dowódcy pułku do spraw liniowych. 31 marca 1980 został dowódcą 47 Szkolnego Pułku Śmigłowców w Nowym Mieście nad Pilicą. Pułkiem dowodził do 8 września 1988 roku, po czym prawie rok był w dyspozycji dowódcy Wojsk Lotniczych.
10 lipca 1989 rozpoczął służbę wojskową w Nadwiślańskich Jednostkach Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, na stanowisku starszego specjalisty lotnictwa, a od 25 października 1991 szefa lotnictwa Nadwiślańskich Jednostek MSW. Od 31 kwietnia do 31 sierpnia 1992 roku był dowódcą Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW. Z dniem 31 sierpnia 1992 roku, po prawie czterdziestoletniej służbie wojskowej, został zwolniony do rezerwy na własną prośbę. Był pilotem wojskowym klasy mistrzowskiej. Jego ogólny nalot wynosił 6200 godzin. Mieszkał w Warszawie. Pochowany 21 grudnia 2017 roku na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 77-3-27)[1].
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1980)
- Złoty Krzyż Zasługi (1973)
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- inne medale i odznaczenia
Przypisy edytuj
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANDRZEJ PĘCKO, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10].