Józef Wiesiołowski

Józef Wiesiołowski herbu Ogończyk (ur. 30 października 1737 Kolbuszowa, zm. po 1783) – hrabia, pułkownik wojsk koronnych.

Ur. 30 października 1737 r. w Kolbuszowej jako syn Andrzeja z gałęzi galicyjskiej senatorskiego rodu Wiesiołowskich herbu Ogończyk, stolnika i podczaszego pilzneńskiego oraz łowczego ziemskiego wieluńskiego i Marianny Drużbackiej herbu Lew, skarbnikówny żydaczowskiej.

Jego ojciec po I rozbiorze został członkiem Stanów Galicyjskich oraz pełnił funkcje komisarza głównego trybunału i c. k. radcy apelacyjnego w Galicji, w 1780 r. uzyskał od cesarza Józefa II tytuł hrabiego Galicji.

Wiesiołowski służył w wojsku koronnym, został pierwszym pułkownikiem, utworzonego z lekkich chorągwi w 1775 r., 5 Pułku Koronnego Przedniej Straży, którym dowodził do 1783 r.

Ożenił się z Różą Mrozowicką herbu Prus III, córką Adama, starosty stęgwilskiego i regimentarza wojsk koronnych oraz Ewy Franciszki Puzynianki, pisarzówny wielkiej litewskiej, urodzoną w 1745 roku w Sokołówce.

Bibliografia

• Bronisław Gembarzewski, Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831, Warszawa 1925. s. 12.
• Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków 2002, s. 462.
• Teodor Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, t. II, s. 338-338.
• Sławomir Górzyński, Arystokracja polska w Galicji, Warszawa 2009, s. 384-385.
• Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, t. IX. s. 324-327.
• Volumina Legum, T. VII, 1859, s. 111.