Adam Mrozowicki herbu Prus III (ur. ok. 1705, zm. 1775) – starosta stęgwilski, regimentarz wojsk koronnych, konfederat barski, skarbnik lwowski, podsędek ziemski lwowski, poseł na sejmy 1740,1764

Adam Mrozowicki
Ilustracja
Portret Adama Mrozowickiego
Herb
Prus III
Rodzina

Mrozowiccy herbu Prus III

Data urodzenia

1705

Data śmierci

1775

Ojciec

Jan Franciszek

Matka

Klara Telefusówna herbu Łabędź

Mąż

Ewa Franciszka Puzynianka herbu Oginiec

Dzieci

Mikołaj Sabba, Barbara Aniela, Tadeusz, Anastazja Julianna Katarzyna, Róża, Józef Michał Wincenty Kazimierz, Klara Marianna, Franciszka Maria, Zofia Helena Klara, Ignacy, Elżbieta Katarzyna Urszula, Stanisław, Wiktoria, Wizyta Teresa[1]

Życiorys edytuj

Urodził się około 1705 roku jako syn Jana Franciszka, sędziego ziemskiego lwowskiego i Klary Telefusówny herbu Łabędź, podczaszanki halickiej, wnuk Jerzego, sekretarza królewskiego[2]. Pisał się z Mrozowic na Sokołowie i Orłowie[3].

5 grudnia 1729 roku został nominowany na urząd podsędka ziemskiego lwowskiego[4], a 22 listopada 1731 roku otrzymał nominację na skarbnika lwowskiego, którym był przez dwa lata[5]. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego z województwem ruskim[6]. W 1740 posłował na Sejm z ziemi halickiej[2]. Wybrawszy karierę wojskową, odegrał w tak zwanej małej wojnie z hajdamakami zasadniczą rolę i z czasem stał się jednym z najbliższych oraz najbardziej zaufanych podkomendnych hetmana wielkiego koronnego Jana Klemensa Branickiego[3][7]. Od 1756 roku pełnił funkcję regimentarza wojsk koronnych na Ukrainie[8]. W 1764 roku posłował na sejm elekcyjny z ziemi lwowskiej i podpisał z województwem ruskim wybór Stanisława Augusta[9].

8 marca 1765 roku król Stanisław August Poniatowski darował mu miasto Wadowice, będące wówczas częścią starostwa zatorskiego[10].

Konfederat barski, komendant i obrońca Baru, regimentarz generalny, a następnie subaltern Joachima Potockiego i jeden z dowódców wojskowych Konfederacji Barskiej na terenie Turcji[11]. Marian Potocki w swoim manifeście z 5 października 1771 skierowanym do swojego kuzyna Joachima Potockiego, regimentarza generalnego Konfederacji oskarżał również Adama Mrozowickiego i jego syna Mikołaja[12]. Po upadku konfederacji i I rozbiorze, powrócił do swoich dóbr w Galicji, gdzie zmarł w 1775 roku[13][14].

Adam Mrozowicki i jego żona Ewa z Puzynów, starostowie stęgwilscy, właściciele wsi Dobrowody koło Monasterzysk, w 1738 roku podarowali obraz Matki Boski Bolesnej swemu słudze Andrzejowi Jaworskiemu[a]. Jaworscy 1 marca 1742 zauważyli, że obraz począł się pocić krwawymi łzami. Potem arcybiskup lwowski Mikołaj Ignacy Wyżycki polecił przenieść obraz do parafialnego kościoła w Monasterzyskach[15].

Zarówno Mrozowicki, jak i jego żona Ewa Franciszka byli członkami Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka (Tertius Ordo Regularis Sancti Francisci)[16].

Potomstwo edytuj

Żonaty z Ewą Franciszką Puzynianką herbu Oginiec, córką Michała, pisarza wielkiego litewskiego i Zofii Potockiej herbu Srebrna Pilawa, starościanki jabłonowskiej, pozostawił czternaścioro dzieci:

Genealogia edytuj

Jerzy Mrozowicki
ur. 1605
zm. 1677
Jadwiga Oleśnicka
ur. 1635
zm. ok. 1670
Piotr Felicjan Telefus
ur. 1620
zm. 1706
Teresa Bydłowska
ur. 1643
zm. po 1706
         
     
  Jan Franciszek Mrozowicki
ur. 1652
zm. 1714
Klara Telefusówna
ur. 1680
zm. 1738
     
   
Ewa Franciszka Puzynianka
ur. 1716
zm. 1792
(ślub 1734)
Adam Mrozowicki
ur. 1705
zm. 1775
                   
                   
                   
Mikołaj Mrozowicki
 ur. 4.12.1739
 zm. 15.07.1827
 
Barbara Mrozowicka
 ur. 30.03.1741
 zm. 16.04.1796
 
Tadeusz Mrozowicki
 ur. 1742
 zm. p. 1774
 
Anastazja Julianna Mrozowicka
 ur. 13.04.1743
 zm. po 1827
 
Róża Mrozowicka, żona Józefa hr. Wiesiołowskiego
 ur. 1745
 zm. ok. 1790
 
                   
Józef Mrozowicki
 ur. 8.02.1747
 zm. 13.04.1828
 
Klara Marianna Mrozowicka, żona Iwa Świrskiego
 ur. 25.08.1748
 zm. Po 1800
 
Maria Franciszka Mrozowicka, żona Wojciecha Sulatyckiego
 ur. 12.05.1750
 zm. Po 1800
 
Zofia Helena Klara Mrozowicka, żona Jana Teodora Wisłockiego
 ur. 18.05.1752
 zm. 1783
 
Ignacy Mrozowicki
 ur. 30.07.1753
 zm. 31.01.1828
 
Elżbieta Katarzyna Urszula Mrozowicka, żona Feliksa Polanowskiego  ur. 25.10.1754
 zm. p. 1779
 
                       
Stanisław Mrozowicki
 ur. 1757
 zm. 1832
 
Wiktoria Mrozowicka, żona Franciszka Stefana hr. Łosia
 ur. 3.07.1758
 zm. p. 1787
 
Wizyta Mrozowicka
 ur. 3.07.1758
 zm. po 1774
 

Publikacje edytuj

  • „Defekta całej Ukrainy pro melioratione JW., Wodzowi podane”, Dziunków, 9.11.1759, [w:] „Przegląd Historyczny”, t. 47, 1956, s. 147–151.
  • „Suplement in ordine podanego w przeszłym roku Defektu Kraju Ukraińskiego”, 1760, [w:] „Przegląd Historyczny”, t. 47, 1956, s. 147–151.

Zobacz też edytuj

Wykaz literatury uzupełniającej: Adam Mrozowicki.

Uwagi edytuj

  1. Autor artykułu nazywał ich Stęgwilskimi.

Przypisy edytuj

  1. Księgi metrykalne parafii wyznania rzymskokatolickiego z archidiecezji lwowskiej, 1604-1945, parafia Sokołówka, [w:] Archiwum Główne Akt Dawnych, Inwentarz zespołu: PL, 1 301, sygn. 1912.
  2. a b Wiesław Bondyra, Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich, Lublin, s. 152-153, 2005.
  3. a b Polski Słownik Biograficzny, t. XXII, 1977, s. 206–208.
  4. Akta Grodzkie Lwowskie, t. 282, s. 650.
  5. Archiwum Główne Akt Dawnych, Metryka Koronna, Sigillata, 22, k. 89.
  6. Elektorowie Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III, s. 143.
  7. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie wskutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego, t. XXV, s. 531–535.
  8. Wiesław Bondyra, Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich, Lublin, s. 152-153., 2005.
  9. Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektów Jana Kazimierza r. 1648, Jana III r. 1674, Augusta II r. 1697 i Stanisława Augusta r. 1764 / wyd. O. Pietruski. Lwów, 1845.
  10. AGAD, Metryka Koronna, Sig. 30, k. 44
  11. Pułaski K., Pułascy herbu Ślepowron. W: Złota Księga Szlachty polskiej T. Żychlińskiego, t. VIII. Poznań, 1886, s. 364 nn.
  12. Wacław Szczygielski: Potocki Marian h. Pilawa (zm. po 1777). W: Polski Słownik Biograficzny, T. XXVIII/1, zeszyt 116. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1983, s. 95.
  13. Archiwum Główne Akt Dawnych, Metryka Koronna, Sigillata t. 32, k. 338 (wpis z dnia 3 kwietnia 1775)
  14. Biblioteka Czartoryskich, 1951, s. 26, 49
  15. Zbigniew Żyromski. Jubileusz pobytu Matki Boskiej Bolesnej z Monasterzysk w Bogdanowicach. „Głos Buczaczan”. 4 (47), Wrocław, 2003, s. 5–8.
  16. Życie Serafickie Braci y Sióstr naszych pokutujących Od Serafickiego Oyca Franciszka S. w Trzeciej Regule…,, 1749.
  17. Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, t. XI, s. 330–331.
  18. Biblioteka Czartoryskich, 1951, s. 26, 49.
  19. Księgi metrykalne parafii wyznania rzymskokatolickiego z archidiecezji lwowskiej, 1604-1945, parafia Sokołówka, [w:] Archiwum Główne Akt Dawnych, Inwentarz zespołu: PL, 1 301, sygn. 1912

Bibliografia edytuj