Język zorop
Język zorop, także: yafi[1][2][3] (a. yaffi, jafi), wagarindem (a. wargarindem), warlef, jafi wagarindem[1] – język papuaski z rodziny języków pauwasi[3], używany w prowincji Papua w Indonezji, przez grupę ludności blisko granicy z Papuą-Nową Gwineą[4]. Według danych z 2005 roku posługuje się nim 230 osób[1].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
230 (2005)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | wfg | ||
| IETF | wfg | ||
| Glottolog | yafi1240 | ||
| Ethnologue | wfg | ||
| BPS | 1152 1 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Publikacja Peta Bahasa podaje, że jego użytkownicy zamieszkują wieś Warlef (przysiółki Tokondo, Abiu, Sungguar, Tainda) w dystrykcie Senggi (kabupaten Keerom)[2]. Znajomość języka jest w zaniku, posługują się nim tylko osoby dorosłe. Wszyscy znają także indonezyjski i malajski papuaski[1].
Opublikowano listy jego słownictwa[3]. Jego bliskim krewnym jest język emumu (emem)[3], jednakże jest od niego wyraźnie odrębny słownikowo (25% podobieństwa leksykalnego)[1]. Języki pauwasi mogą należeć do rodziny transnowogwinejskiej (sugerują to dane z języków zorop i tebi, m.in. paradygmaty zaimków), ale wszystkie z nich są słabo udokumentowane[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Zorop, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ a b Bahasa Yafi. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (indonez.).
- ↑ a b c d Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 73
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Yafi. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).
- ↑ Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 74
Bibliografia
edytuj- Andrew Pawley, Harald Hammarström: The Trans New Guinea family. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 21–195, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-002. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. (ang.).