Jakob Rigler

słoweński językoznawca

Jakob Rigler (ur. 2 grudnia 1929 w Novych Ložinach, zm. 8 czerwca 1985 w Lublanie) – słoweński językoznawca, dialektolog i badacz historii języka słoweńskiego[1].

Jakob Rigler
Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1929
Nove Ložine

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1985
Lublana

Zawód, zajęcie

językoznawca

Narodowość

słoweńska

W 1954 r. ukończył słowenistykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu w Lublanie. W 1960 r. uzyskał doktorat na podstawie pracy dialektologicznej. W 1954 r. został zatrudniony w Instytucie Języka Słoweńskiego Słoweńskiej Akademii Nauki i Sztuki, gdzie piastował początkowo stanowisko asystenta. Przez piętnaście lat stał na czele Sekcji Dialektologicznej. W 1969 r. objął stanowisko profesora zwyczajnego na Uniwersytecie w Lublanie[1].

W 1985 r., na krótko przed śmiercią, został wybrany członkiem korespondentem Słoweńskiej Akademii Nauki i Sztuki[1].

Wniósł istotny wkład w badania nad dialektami słoweńskimi. Współtworzył publikację Karta slovenskih narečij (1983)[1].

Wybrana twórczość

edytuj
  • Južnonotranjski govori. Akcent in glasoslovje govorov med Snežnikom in Slavnikom. Lublana, 1963.
  • Osnove Trubarjevega jezika. Lublana, 1965.
  • Pregled osnovnih razvojnih etap v slovenskem vokalizmu. Sofia, 1965.
  • Začetki slovenskega knjižnega jezika. Lublana, 1968.
  • Akcentske variante I, II, III. Lublana, 1970, 1971, 1978.
  • H kritikam pravopisa, pravorečja in oblikoslovja v SSKJ. Lublana, 1971.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Jožica Škofic, Jakob Rigler [online], Słoweńska Akademia Nauki i Sztuki [dostęp 2020-04-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-28] (słoweń.).