Jakub Strzelka
Jakub Strzelka (ur. 6 czerwca 1900 w Szatarpach, zm. 11 marca 1983) – polski robotnik i szewc, starszy szeregowiec Wojska Polskiego, inwalida wojenny, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 czerwca 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 marca 1983 |
| Miejsce spoczynku |
cmentarz "Żabikowo" |
| Zawód, zajęcie |
Szewc |
| Małżeństwo |
Wiktoria Strzelka (Pochowana W Luboniu) |
| Dzieci |
Aleksandra (Żyje) , Gabriela, Wojciech, Gertruda |
.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 6 czerwca 1900 w Szatarpach, w ówczesnym powiecie kościerskim Prus Zachodnich, w rodzinie Jakuba i Franciszki z Pałaszów[1]. Od 7do 14 roku życia uczył się w szkole powszechnej w rodzinnej wsi, a później pracował jako robotnik[2]. 6 czerwca 1918 został wcielony do armii niemieckiej i służył w niej do końca tego roku[3]. Do czasu objęcia Pomorza działał w Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego.
16 lutego 1920 jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego i został przydzielony do 10 kompanii III batalionu 66 pułku piechoty[4]. Wyróżnił się w 30 i 31 lipca 1920 w walkach pod wsią Szumaki, nad rzeką Leśna i pod Brześciem[5]. 18 września 1922 były dowódca III batalionu 66 pp kapitan Lucjan Józef Kępiński we wniosku na odznaczenie orderem „Virtuti Militari” napisał: „kiedy III/66 pp zmagał się z brygadą bolszewicką (177 i 187 pp) nacierającą na Brześć, st. szereg. Strzelka Jakub z 10 komp. mimo braku amunicji rzucił się pierwszy na nieprzyjaciela i w walce na białą broń, świecąc przykładem, przyczynił się do tego, że 1/2 kompanii została z powrotem odbita nieprzyjacielowi”[6][7]. 18 września 1920 pod Horodcem został ciężko ranny[8]. Został zwolniony z wojska jako inwalida wojenny (75% inwalidztwa – brak prawej kończyny dolnej od połowy uda, zastąpiona protezą)[9].
Od 5 stycznia 1921 do 12 lutego 1923 przebywał w Wojskowym Zakładzie Leczniczo-Szkolnym dla Inwalidów Wojennych w Poznaniu, w którym nauczył się zawodu szewca[10]. 7 sierpnia 1923 został zatrudniony w Wojskowym Zakładzie Mundurowym w Poznaniu, w charakterze obuwnika[11]. 1 października 1928 został przeniesiony do Państwowych Zakładów Umundurowania Oddział Fabryczny w Poznaniu na takie samo stanowisko[12]. 7 czerwca 1930 został zwolniony z powodu redukcji[13]. Mieszkał w Poznaniu przy ul. Krauthofera 20a[14]. Po zwolnieniu z pracy przeprowadził się z rodziną do Żabikowa na ul. Poznańską i zamieszkał jako lokator u Antoniego Białeckiego[15]. Był bezrobotnym[16]. Pobierał miesięcznie 80 zł renty inwalidzkiej oraz pensję za order Virtuti Militari w kwocie 300 zł rocznie[17]. Był członkiem poznańskiej kompanii Legii Inwalidów Wojennych Wojsk Polskich im. gen. Józefa Sowińskiego i Oddziału Związku Strzeleckiego w Luboniu[18]. Zmarł 11 marca 1983 i został pochowany na cmentarzu „Żabikowo” w Luboniu[19].
Był żonaty, miał czworo dzieci: Gertrudę (ur. 1924), Wojciecha (ur. 1926), Gabrielę (ur. 1932)[20] i Aleksandrę (ur. 1935)
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 252 – 21 października 1922[21][22][23][24][25]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[18]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[18]
Przypisy edytuj
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 18–19.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 2.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 5.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 6.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 5–6.
- ↑ Jankiewicz 1929 ↓, s. 19.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 12.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 9.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 10.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 10–11.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 11.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 14.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 13–14, 18–19.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 13–14.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 20, 25.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Cmentarz "Żabikowo" w Luboniu. OpenStreetMap Foundation. [dostęp 2023-05-10].
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 20.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 54 z 11 grudnia 1922, s. 900.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 22.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-05-06]..
- ↑ Jankiewicz 1929 ↓, s. 35, błędnie jako Bolesław Strzelka.
- ↑ Błaszkowski 1929 ↓, s. 80, błędnie jako Bolesław Strzelka.
Bibliografia edytuj
- Strzelka Jakub. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.5-469 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-05-06].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Paweł Błaszkowski: 16. Dywizja, jej powstanie, organizacja i udział w walkach : w 10-cio letnią rocznicę istnienia 1919–1929. Czesław Jarnuszkiewicz (red.) Longin Lam (red.). Grudziądz: Zakłady Graficzne Wiktora Kurelskiego, 1929.
- Wacław Jankiewicz: Zarys historji wojennej 66-go Kaszubskiego Pułku Piechoty im. Marszałka J. Piłsudskiego. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.