Jamie Hampton (ur. 8 stycznia 1990 we Frankfurcie nad Menem) – amerykańska tenisistka.

Jamie Hampton
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1990
Frankfurt nad Menem

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

wrzesień 2009

Zakończenie kariery

maj 2020

Trener

Jason Parker

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

24 (29 lipca 2013)

Australian Open

3R (2013)

Roland Garros

4R (2013)

Wimbledon

2R (2012)

US Open

3R (2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

74 (21 maja 2012)

US Open

2R (2010)

Kariera tenisowa edytuj

Urodziła się i w początkowych latach życia mieszkała w Niemczech, gdzie stacjonował jej ojciec – amerykański żołnierz. Tenisistka do trzynastego roku życia mieszkała w Enterprise w Alabamie, po czym przeniosła się do Auburn. W trakcie nauki na Auburn High School dwukrotnie zwyciężyła w deblowych zawodach dziewczyn do lat osiemnastu, amerykańskiej organizacji tenisowej (USTA), dzięki czemu dostała dziką kartę do głównego turnieju deblowego w US Open. Status zawodowej tenisistki posiadała od września 2009 roku, a jej debiut w turnieju wielkoszlemowym w grze singlowej miał miejsce w 2010 roku w US Open.

Swój najwyższy singlowy ranking WTA Tour osiągnęła w lipcu 2013 i było to miejsce 24.

Tenisistka zanotowała pięć wygranych turniejów singlowych i pięć deblowych rangi ITF. Osiągnęła także jeden finał zawodów singlowych i jeden finał zawodów deblowych cyklu WTA Tour.

W sezonie 2011 razem z Aną Tatiszwili osiągnęły finał zawodów deblowych w Québecu. W meczu mistrzowskim uległy Raquel Kops-Jones i Abigail Spears 1:6, 6:3, 6–10.

W czerwcu 2013 zanotowała finał gry pojedynczej w turnieju rangi WTA Premier w Eastbourne. W ostatnim spotkaniu Amerykanka przegrała 2:6, 1:6 z Jeleną Wiesniną.

W 2014 dotarła do półfinału w Auckland, w którym miała zmierzyć się z Venus Williams, jednak na skutek kontuzji oddała mecz walkowerem. W ciągu następnych osiemnastu miesięcy przeszła sześć operacji[1].

W 2020 roku poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[2].

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 1 (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 22 czerwca 2013 Eastbourne Trawiasta   Jelena Wiesnina 2:6, 1:6

Gra podwójna 1 (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 18 września 2011 Québec Dywanowa (hala)   Ana Tatiszwili   Raquel Kops-Jones
  Abigail Spears
1:6, 6:3, 6–10

Wygrane turnieje rangi ITF edytuj

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza edytuj

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 18/10/2009   Cleveland ITF 10 000 ziemna   Kyle McPhillips 6:4, 6:1
2. 18/04/2010   Osprey ITF 25 000 ziemna   Florencia Molinero 6:1, 6:3
3. 27/06/2010   Boston ITF 50 000 twarda   Madison Brengle 6:2, 6:1
4. 11/07/2010   Grapevine ITF 50 000 twarda   Kurumi Nara 6:3, 6:4
5. 19/09/2010   Redding ITF 25 000 twarda   Jelena Pandžić 3:6, 6:1, 6:4

Przypisy edytuj

  1. Jamie Hampton: It’s Definitely Not Over. wtatennis.com. [dostęp 2019-02-21]. (ang.).
  2. Wozniacki, Sharapova & the WTA stars who have retired in 2020. wtatennis.com, 2020-11-01. [dostęp 2020-11-01]. (ang.).

Bibliografia edytuj