Jan Dumanowski (ur. 1 marca 1921 w Róży, zm. 22 sierpnia 1994 w Warszawie) – polski spółdzielca i polityk ruchu ludowego, poseł na Sejm PRL I kadencji.

Jan Dumanowski
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1908
Róża

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 1994
Warszawa

Poseł I kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 listopada 1952
do 20 listopada 1956

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej

Życiorys edytuj

Syn Antoniego i Józefy. Przez cały okres II wojny światowej przebywał w Związku Radzieckim. W latach 1943–1946 należał do Związku Patriotów Polskich. Od 1946 sekretarz, następnie od 1948 do 1949 prezes zarządu powiatowego Związku Samopomocy Chłopskiej w Dębicy.

W 1946 wstąpił do Stronnictwa Ludowego, 1949 był sekretarzem zarządu powiatowego SL w Dębicy. Od 1949 członek Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W ZSL pełnił funkcje sekretarza powiatowego komitetu wykonawczego w Dębicy (1949–1950), prezesa wojewódzkiego komitetu wykonawczego w Kielcach (1950–1951) i w Warszawie (1954–1956). W Naczelnym Komitecie Wykonawczym ZSL był zastępcą członkiem rady naczelnej (1949–1956), kierownikiem wydziału rolnego (1951–1954), zastępcą członka (1953–1956 i członkiem (1954–1956). W Naczelnym Komitecie ZSL zostawał członkiem (1956–1959), instruktorem wydziału prezydialnego (1956–1971), przewodniczącym Głównej Komisji Kontroli Stronnictwa (1956), kierownikiem biura listów i zażaleń (1957–1973), a także członkiem Głównej Komisji Rewizyjnej (1959–1973).

Od 1949 do 1950 był wiceprzewodniczącym powiatowej rady narodowej w Dębicy, w Sejmie Ustawodawczym nie będąc parlamentarzystą wchodził w skład Komisji Konstytucyjnej. W 1952 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Krosno, zasiadał w Komisji Budżetowej, Komisji Mandatowej oraz w Komisji specjalnej dla rozpatrzenia projektów ustaw w związku z reformą podziału administracyjnego wsi i wyborami do rad narodowych.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1955)[1] i Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[2].

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (M/5/4)[3].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj