Jan Kudra

polski kolarz

Jan Antoni Kudra (ur. 5 lipca 1937 w Łodzi, zm. 31 stycznia 2023[1]) – polski kolarz szosowy, wielokrotny mistrz Polski, reprezentant Polski, olimpijczyk z Tokio (1964), dwukrotny zwycięzca Tour de Pologne.

Jan Kudra
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1937
Łódź

Data śmierci

31 stycznia 2023

Obywatelstwo

Polska

Kariera seniorska
Lata Drużyna
1954–1960 Gwardia Łódź
1961–1972 Społem Łódź
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Kariera sportowa

edytuj

Był zawodnikiem Gwardii Łódź (1954-1960) i Społem Łódź (1961-1972).

Mistrzostwa świata i Igrzyska Olimpijskie

edytuj

W 1964 wystąpił w szosowym wyścigu indywidualnym igrzysk olimpijskich, zajmując 13. miejsce. Czterokrotnie reprezentował Polskę na mistrzostwach świata; w indywidualnym wyścigu szosowym zajmował miejsca: 22 (1960), 8 (1962), 12 (1964), 58 (1966), w drużynowym wyścigu szosowym zajmował miejsca: 14 (1962), 8 (1964).

Wyścig Pokoju

edytuj

Pięciokrotnie startował w Wyścigu Pokoju, zajmując miejsca: 13 (1962), 7 (1963), 4 (1964), 3 (1965) i 7 (1966). W 1966 wygrał także jeden z etapów tego wyścigu.

Tour de Pologne

edytuj

Dwukrotnie wygrywał Tour de Pologne - w 1962 (wygrał wówczas dwa etapy i był liderem przez cztery ostatnie etapy) i 1968 (wygrał jeden etap, był liderem przez dwa ostatnie etapy). Ponadto w 1960 zajął 2. miejsce w klasyfikacji końcowej, a w 1963 i 1968 – miejsce 5. W 1963 wygrał jeden etap i klasyfikację górską, przez cztery etapy był liderem wyścigu.

Mistrzostwa Polski

edytuj

Dziewięciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski: 3 x w indywidualnym wyścigu szosowym (1960, 1962, 1964), 3 x w szosowym wyścigu drużynowym (1962, 1963, 1964), 2 x w torowym wyścigu długodystansowym (1961, 1967) i 1 x w wyścigu torowym na 4000 m na dochodzenie. Ponadto był górskim wicemistrzem Polski w 1967 i dwukrotnie torowym wicemistrzem Polski w torowym wyścigu długodystansowym (1961, 1967). W 1966 zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w szosowym wyścigu indywidualnym.

Inne wyścigi

edytuj

W 1960 wygrał wyścig o Puchar Dowódcy Marynarki Wojennej, w 1966 Wyścig dookoła Warmii i Mazur.

Po zakończeniu kariery sportowej

edytuj

W 1972 ukończył technikum budowlane, w latach 1980-1990 pracował jako trener w Społem Łódź, był także trenerem Orła Łódź. W 1983 ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Zmarł 31 stycznia 2023 i został pochowany na Cmentarzu Doły w Łodzi[2].

Wyróżnienia

edytuj

W 1962 i 1963 został wybrany najlepszym kolarzem w rankingu „Przeglądu Sportowego” i Polskiego Związku Kolarskiego.

Został odznaczony m.in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2010 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (M.P. z 2010, nr 25, poz. 269).

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Bogdan Tuszyński, Złota księga kolarstwa polskiego, wyd. Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, Warszawa 1995
  • Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010, wyd. Fundacja Dobrej Książki