Jan Stachurski (generał)

generał major wojsk koronnych

Jan Stachurski herbu Ostoja (zm. 1669) – generał major wojsk koronnych. Był właścicielem wsi Kikół w Ziemi Dobrzyńskiej.

Karol Jan Stachurski
Herb
herb Ostoja
Data śmierci

1669

Służąc w królewskiej gwardii pieszej walczył przeciwko armii szwedzkiej w czasach potopu szwedzkiego. Następnie uczestniczył w kampanii ukraińskiej pod wodzą Stefana Czarnieckiego i w 1660 roku został ranny w bitwie pod Cudnowem.

W latach 1664–1668 był komendantem twierdzy w Białej Cerkwi będącej jednym z nielicznych polskich punktów oporu w czasie sprawowania władzy nad Lewobrzeżem przez hetmana Doroszenkę. Za szczególne zasługi i swoją lojalność został rekomendowany przez Stanisława Jabłonowskiego do awansu na generała majora, zatwierdzonego przez króla Jana Kazimierza w kwietniu 1665[1]. Gdy był komendantem Białej Cerkwi w 1666 roku przyczynił się do pojmania kozackiego hetmana Opary i wyboru na nowego hetmana Doroszenki. 13 września Jan Kazimierz nadał mu za zasługi miasta Olszanka i Kamienny Bród.

Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego z ziemi dobrzyńskiej w 1669 roku[2].

Z pierwszego małżeństwa pozostawił córkę Franciszkę Mariannę.

Przypisy

edytuj
  1. Stachurski Jan h. Ostoja. wilanow-palac.art.pl. [dostęp 2010-09-23]. (pol.).
  2. Svffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, Zgodnie na Naiaśnieyßego Michała Korybvtha, Obranego Krola Polskiego [....] Dnia dziewiętnastego Czerwca, Roku 1669, [b.n.s].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj