Jan Stachurski (generał)
Jan Stachurski herbu Ostoja (zm. 1669) – generał major wojsk koronnych. Był właścicielem wsi Kikół w Ziemi Dobrzyńskiej.
 herb Ostoja | |
| Data śmierci | |
|---|---|
Służąc w królewskiej gwardii pieszej walczył przeciwko armii szwedzkiej w czasach potopu szwedzkiego. Następnie uczestniczył w kampanii ukraińskiej pod wodzą Stefana Czarnieckiego i w 1660 roku został ranny w bitwie pod Cudnowem.
W latach 1664–1668 był komendantem twierdzy w Białej Cerkwi będącej jednym z nielicznych polskich punktów oporu w czasie sprawowania władzy nad Lewobrzeżem przez hetmana Doroszenkę. Za szczególne zasługi i swoją lojalność został rekomendowany przez Stanisława Jabłonowskiego do awansu na generała majora, zatwierdzonego przez króla Jana Kazimierza w kwietniu 1665[1]. Gdy był komendantem Białej Cerkwi w 1666 roku przyczynił się do pojmania kozackiego hetmana Opary i wyboru na nowego hetmana Doroszenki. 13 września Jan Kazimierz nadał mu za zasługi miasta Olszanka i Kamienny Bród.
Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego z ziemi dobrzyńskiej w 1669 roku[2].
Z pierwszego małżeństwa pozostawił córkę Franciszkę Mariannę.
Przypisy
edytuj- ↑ Stachurski Jan h. Ostoja. wilanow-palac.art.pl. [dostęp 2010-09-23]. (pol.).
- ↑ Svffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, Zgodnie na Naiaśnieyßego Michała Korybvtha, Obranego Krola Polskiego [....] Dnia dziewiętnastego Czerwca, Roku 1669, [b.n.s].
Bibliografia
edytuj- Stachurski Jan h. Ostoja (biogram z „Polskiego Słownika Biograficznego”). wilanow-palac.art.pl. [dostęp 2010-09-23]. (pol.).