Janina Nowotnowa

Janina Nowotnowa z domu Vimpeller (ur. 7 sierpnia 1881 w Tarnowie, zm. 27 lipca 1963 w Krakowie) − polska malarka i graficzka.

Janina Nowotnowa

Janina Vimpeller

Data i miejsce urodzenia	7 sierpnia 1881 Tarnów
Data i miejsce śmierci	27 lipca 1963 Kraków
Narodowość	polska
Alma Mater	Wyższe Kursy dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego
Dziedzina sztuki	malarstwo

Życiorys

Była córką Romana Vimpellera, nauczyciela pełniącego wówczas funkcję dyrektora Męskiego Seminarium Nauczycielskiego w Tarnowie i Marii Dundaczew. Wkrótce cała rodzina przeprowadziła się do Krakowa, gdzie Roman Vimpeller otrzymał posadę dyrektora Żeńskiego Seminarium Nauczycielskiego. Po ukończeniu szkoły średniej Janina rozpoczęła naukę w klasie fortepianu krakowskiego Konserwatorium Muzycznego. Jednocześnie pobierała prywatne lekcje rysunku i malarstwa. Przez krótki okres chodziła na Wyższe Kursy dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego. Musiała jednak przerwać naukę:

(…) przerysowałam coś dwa modele i... zaręczyłam się. Zatem koniec ze studiami, bo całe moje otoczenie z narzeczonym na czele uważało, że do małżeństwa studia malarskie nie są wskazane, a ja zakochana po uszy ustąpiłam. Nie umieli zrozumieć i uwzględnić, że kto się urodzi artystą, nie ma siły, która powstrzymałaby go od wypowiedzenia się (...). Gdy dzieci troszkę podrosły, starałam się pracować regularnie, bodaj godzinę na dzień (...) [ale] wszelkie próby podjęcia regularnych studiów (...) upadły ze względu na różne obowiązki (…)

Iwona Osłowska, Kobiety w sztuce. Zapomniane artystki: Janina Nowotnowa (1881−1963) − malarka, graficzka

W 1902 roku wyszła za mąż za Juliana Nowotnego i przeniosła się do Lwowa. Związała się z tamtejszym środowiskiem malarskim, należała do Związku Artystek Malarek i Związku Lwowskich Artystów Grafików. Zajmowała się malarstwem olejnym i akwarelowym oraz, jako graficzka, drzeworytem, linorytem, suchorytem, mezzotintą i akwatintą. W technice drzeworytu wykonała między innymi ilustracje do Powsinogów beskidzkich Emila Zegadłowicza.

Okres II wojny światowej spędziła na wsi w okolicach Biecza, po jej zakończeniu zamieszkała w Krakowie. Pozostała aktywna artystycznie, należała do Związku Polskich Artystów Plastyków i Towarzystwa Artystów Grafików w Krakowie, wystawiała między innymi w galerii Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych i warszawskiej Zachęcie. Zmarła w 1963 roku i została pochowana na cmentarzu Rakowickim.

Jej prace znajdują się między innymi w Muzeach Narodowych w Warszawie, Krakowie i Wrocławiu, wrocławskim Ossolineum, bibliotekach Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Bibliografia

• Maria Przybyszewska: Tarnowski słownik biograficzny. Tom I. Tarnów 1991.