Janusz Hierzyk (ur. 1 stycznia 1936 we Lwowie – zm. 8 grudnia 2015 w Wadowicach) – polski taternik, alpinista i ratownik górski[1], członek Grupy Tatrzańskiej GOPR (od 1991 r. TOPR).

Janusz Hierzyk
Ilustracja
Jano w latach osiemdziesiątych w Pięciu Stawach
Imię i nazwisko urodzenia

Janusz Stanisław Hierzyk

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1936
Lwów

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 2015
Wadowice

Przyczyna śmierci

powikłania cukrzycowe

Miejsce spoczynku

Nowy Cmentarz w Zakopanem

Zawód, zajęcie

inżynier chemik, instruktor PZA,

Jeden ze współautorów tzw. raportu taterników zawierającego informacje o pacyfikacji Kopalni Wujek. W trakcie szkolenia funkcjonariuszy ZOMO w Tatrach w 1982 wraz z dwójką taterników: Jackiem Jaworskim i Ryszardem Szafirskim uzyskali informacje, które dopiero w 2009 roku (po 28 latach od pacyfikacji w Kopalni Wujek) doprowadziły do prawomocnego wyroku skazującego.

Osiągnięcia wspinaczkowe[2]. edytuj

1957 – 9. powtórzenie drogi Łapiński-Paszucha na Galerii Gankowej – zespół J. Hierzyk i J. Jeleński;

1958 – drugie polskie przejście północną ścianą Małego Młynarza – zespół J. Hierzyk, S. Golędnik, J. Wieniewski i Z. Zajączkowski;

1959/60 – zimowe przejście pn.zach. ścianą Niżnich Rysów – zespół J. Hierzyk, Janas, M. Ziętkiewicz i tow.; Świnica środkową częścią pn.-wsch. ściany – zespół J. Hierzyk i tow.;

1960 – Żółta Ściana pn. ścianą drogą Cagasika – zespół Jan Długosz i Janusz Hierzyk; nowa droga pd. filarem Skrajnej Walowej Turni – zespół Barbara Kozłowska i Janusz Hierzyk; nowa droga pd. filarem Wielkiej Teriańskiej Turni – zespół Barbara Kozłowska, Janusz Hierzyk i A. Kozłowski; nowa droga prawą częścią pn. zach ściany Krywania – zespół Andrzej Dietrych i Janusz Hierzyk;

1961 – Mały Młynarz północno-wschodnią ścianą, Drogą Sprężyny – zespół Janusz Hierzyk, Andrzej Mróz;

1965 – Grań Tatr Polskich (od Przełączki pod Żabią Czubą do Wołoszyna) – zespół A. Heinrich, J. Hierzyk, A. Kuś i R. Zawadzki;

1966 – nowa droga pn. ścianą Złotej Turni w Tatrach – zespół Eugeniusz Chrobak i Janusz Hierzyk;

1967 – Droga Laupera na Eigerze – zespół Andrzej Nowacki, Jan Stryczyński, Ryszard Berbeka i Janusz Hierzyk.

1968 – nowa droga pd. grzędą Małej Koprowej Turni – zespół Janusz Hierzyk i Zbigniew Kursa; nowa droga pn.-wsch. filarem Szatana – zespół Janusz Hierzyk i Andrzej Nowacki; nowa droga pn.-wsch. filarem Wielkiej Capiej Turni – zespół Janusz Hierzyk i Zbigniew Kursa;

1971 – nowa droga na Dżan Tugan (3991 m) w Kaukazie – zespół E. Bobrowska, W. Foryst, J. Hierzyk, J. Kiełkowski, M. Molin i A. Okólski;

1972 – Uszba Południowa (4710 m) zachodnią ścianą, drogą Arciszewskiego (6A) – zespół Roman Bebak, Janusz Hierzyk, Piotr Malinowski i Witold Sas-Nowosielski;

Przypisy edytuj

  1. topr.pl. [dostęp 2016-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 stycznia 2016)].
  2. wspinanie.pl. [dostęp 2016-01-25].