Jaskinia w Nasicznem I
Jaskinia w Nasicznem I (Jaskinia Górna w Nasicznem) – druga pod względem długości jaskinia polskich Bieszczadów. Wejście do niej znajduje się w dolinie Nasiczniańskiego Potoku, na południowo-wschodnim zboczu Jaskiniowej Góry, niedaleko Nasicznego, w pobliżu Jaskini w Nasicznem II (największej jaskini Bieszczadów), na wysokości 750 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 28 metrów, a jej deniwelacja 6 metrów[1].
Plan jaskini | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie |
Bieszczady, dolina Nasiczniańskiego Potoku |
Właściciel |
Skarb Państwa |
Długość |
28 m |
Głębokość |
6 m |
Deniwelacja |
6 m |
Wysokość otworów |
750 m n.p.m. |
Ekspozycja otworów |
ku górze |
Data odkrycia |
znana od dawna |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) K.Bsz-02.01 |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich ![]() | |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c1/Jaskinia_w_Nasicznem_I_otw%C3%B3r.jpg/220px-Jaskinia_w_Nasicznem_I_otw%C3%B3r.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/ff/Bieszczady68-48-Potok_Nasiczanski.jpg/220px-Bieszczady68-48-Potok_Nasiczanski.jpg)
Opis jaskini
edytujGłówną częścią jaskini jest duża sala, do której prowadzi ciasna studzienka z niewielkiego otworu wejściowego. Odchodzą z niej dwa korytarzyki długości 4 i 5 metrów[1].
Przyroda
edytujJaskinia jest typu osuwiskowego. Zamieszkują ją nietoperze. Ściany są wilgotne, na dnie występuje błoto[1].
Historia odkryć
edytujJaskinię odkryli drwale w latach 70. XX wieku. Pierwszy jej opis i plan sporządzili T. Mleczek i B. Szatkowski w 1992 roku[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2018-02-22] (pol.).