Jastrabské sedlo

przełęcz w zachodniej Słowacji

Jastrabské sedlo (lokalnie również: Sedlo Jarky; 365 m n.p.m.) – niska przełęcz w zachodniej Słowacji, w głównym grzbiecie Centralnych Karpat Zachodnich, rozdzielająca Góry Strażowskie na północy od Gór Inowieckich na południu. Siodło przełęczy znajduje się w granicach wsi Mníchova Lehota (powiat Trenczyn), natomiast jej nazwa pochodzi od leżącej na południowy wschód od przełęczy wsi Trenčianske Jastrabie.

Jastrabské sedlo
Państwo

 Słowacja

Kraj

 trenczyński

Wysokość

365 m n.p.m.

Pasmo

Góry Strażowskie / Góry Inowieckie

Sąsiednie szczyty

Macková, Humenec

Położenie na mapie kraju trenczyńskiego
Mapa konturowa kraju trenczyńskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Jastrabské sedlo”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Jastrabské sedlo”
48°48′28″N 18°05′17″E/48,807778 18,088056

Charakterystyka geomorfologiczna

edytuj

Przełęcz jest niska, lecz stosunkowo wąska. Jej północno-zachodnie stoki opadają w głęboką i wąską dolinę, natomiast jej południowo-wschodnie podnóża są szerokie i płaskie. Pierwszym znaczniejszym szczytem po stronie Gór Strażowskich jest wznosząca się na północ od siodła przełęczy Macková (681 m n.p.m.), natomiast po stronie Gór Inowieckich leżący na południowy zachód od przełęczy Humenec (609 m n.p.m.).

W kierunku północno-zachodnim spod przełęczy spływa Turniansky potok (lewobrzeżny dopływ Wagu), natomiast w kierunku południowo-wschodnim – Sviniansky potok (niżej jako Svinica, prawobrzeżny dopływ Bebravy.

Charakterystyka geologiczna

edytuj

Przełęcz leży na linii znacznego, tzw. jastrabianskiego uskoku tektonicznego, oddzielającego mezozoiczne, płaszczowinowe formacje Gór Strażowskich (budujące je dolomity eksploatowane są w wielkim kamieniołomie, położonym tuż na wschód od przełęczy) od łupków krystalicznych zrębu Wysokiego Inowca. W strefie tego uskoku w rejonie przełęczy występuje kilka źródeł mineralnych.

Znaczenie komunikacyjne

edytuj

Przez najniższy punkt przełęczy biegnie oddana do użytku w 1901 r. linia kolejowa nr 143 Chynorany-Trenczyn, natomiast kilkanaście metrów wyżej (po stronie Gór Inowieckich) równoległa do niej droga I klasy nr I/9 (dawniej droga krajowa nr 50) z doliny Wagu przez Bánovce nad Bebravou do doliny Nitry. Na przełęczy znajdują się przystanki komunikacji autobusowej oraz przystanek kolejowy Mníchova Lehota. Przy wspomnianej drodze na przełęczy znajduje się popularny zajazd o nazwie „Radar“ i parking[1].

Znaczenie turystyczne

edytuj

Przez przełęcz biegną czerwone   znaki szlaku turystycznego, łączącego tu schronisko Chata pod Ostrým vrchom w Górach Strażowskich ze schroniskiem pod Inowcem w Górach Inowieckich. Zaczynają się tu też znaki   zielone, również prowadzące do wspomnianego schroniska pod Inowcem (obydwa szlaki w wejściu z przełęczy do schroniska ok. 1 h 50 min.)[2].

Przełęcz jest też ważnym węzłem turystycznych szlaków rowerowych.

Przypisy

edytuj
  1. Mirosław J. Barański: Inowiec, ostatni tysięcznik Karpat Zachodnich [w:] „Gazeta Górska” R. XXIX, nr 3 (115), lato 2021, s. 28–33
  2. Považský Inovec. Piešťany. Turistická a cyklistická mapa 1 : 50 000...

Bibliografia

edytuj
  • Považský Inovec. Piešťany. Turistická a cyklistická mapa 1 : 50 000, 5. wyd., VKÚ Harmanec 2019, ISBN 978-80-99934-05-5;
  • Petrovič Daniel, Petrovič Jozef i in.: Považský Inovec. Turistický sprievodca ČSSR č. 24, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1986