Jazienica Polska
Jazienica Polska – dawna wieś na Ukrainie na obszarze dzisiejszego rejonu kamioneckiego w obwodzie lwowskim. Leżała na północny wschód od Kamionki Strumiłowej.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
50°07′55″N 24°25′42″E/50,131944 24,428333 |
Dziedzicem majątku był hr. Karol Mier (zm. 1885)[1]. Pod koniec XIX wieku właścicielką majątku była jego żona hr. Helena Mierowa[2].
W II Rzeczypospolitej do 1934 roku wieś stanowiła samodzielną gminę jednostkową w powiecie kamioneckim w woj. tarnopolskim. W związku z reformą scaleniową została 1 sierpnia 1934 roku włączona do nowo utworzonej wiejskiej gminy zbiorowej Kamionka Strumiłowa w tymże powiecie i województwie[3].
W nocy z 8 na 9 kwietnia 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 16 Polaków[4]. Jazienica Polska była częścią ośrodka polskiej samoobrony, tzw. "trójkąta", który został całkowicie zniszczony w kwietniu-maju 1944 roku przez współpracujące ze sobą jednostki niemieckie i UPA[5].
Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Przypisy
edytuj- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Lwów / Warszawa: 1908, s. 635.
- ↑ Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”. Nr 109, s. 6, 12 maja 1889.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 633
- ↑ Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 212, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
- ↑ Damian Karol Markowski, W cieniu Wołynia. „Antypolska akcja” OUN i UPA w Galicji Wschodniej 1943-1945, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2023, ISBN 978-83-08-08166-2, ss. 203, 240