Jean-Pierre Lasota-Hirszowicz
Jean-Pierre Joseph[1] Lasota-Hirszowicz (ur. 16 października 1942 w Marsylii[2]) – polsko-francuski fizyk teoretyk i astronom, profesor nauk fizycznych, popularyzator nauki.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: astronomia, fizyka teoretyczna | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
| Doktorat |
1971 – nauki fizyczne |
| Profesura |
2006 |
| instytut | |
| Okres zatrudn. |
1974–1983 |
| instytucja | |
| Okres zatrudn. |
1983–1998 |
| instytut | |
| Okres zatrudn. |
1998–2009 |
ŻyciorysEdytuj
W 1965 roku obronił pracę magisterską na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego[3]. W 1971 roku zdobył stopień doktora w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Warszawskiego[4]. W latach 70. XX w. Pracował w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN. W 1980–1982 w Wielkiej Brytanii pracował na uniwersytetach Leicester i Cambridge. W 1983 roku podjął badania w Obserwatorium paryskim, gdzie w latach 1988–1998 kierował Wydziałem Astrofizyki Relatywistycznej i Kosmologii[3]. W latach 1984–89 przedstawiciel na Zachodzie związanej z Solidarnością struktury Oświata-Kultura-Nauka[5]. Był jednym z założycieli powstałej w 1989 roku Fundacji Edukacja dla Demokracji[6]. Od 1998 roku pracował w Instytucie Astrofizyki w Paryżu, w 2009 roku przeszedł na emeryturę i pozostał w instytucie jako profesor honorowy. W 2006 roku z rąk Lecha Kaczyńskiego otrzymał nominację profesorską w dziedzinie nauk fizycznych[7]. Obecnie jest profesorem wizytującym w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie[8].
Działalność naukowaEdytuj
W pracy naukowej zajmuje się astrofizyką relatywistyczną, badaniem ciasnych układów gwiazd podwójnych i przepływów akrecyjnych[8]. Przez wiele lat był członkiem komitetów nadzorujących budowę i działanie europejskiego detektora fal grawitacyjnych Virgo[4]. Laureat Wielkiej Nagrody Felix Robin Francuskiego Towarzystwa Fizycznego za całokształt działalności naukowej[4].
Życie prywatneEdytuj
Mieszka w Paryżu i w Warszawie. Jego żoną jest Agnieszka Kołakowska[9], siostrą Irena Lasota.
PublikacjeEdytuj
- Autorstwo
- 1980: Teoria względności, współautor: Andrzej Szymacha, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, seria „Biblioteczka Delty”, ISBN 83-02-00476-6.
- 2010: La Science des trous noirs, wyd. Odile Jacob, Paris, ISBN 978-2-7381-2008-3.
- 2017: Czy Wielki Wybuch był głośny?, współautorka: Karolina Głowacka, Warszawa: Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-8097-127-1.
- 2019: Fale grawitacyjne. Nowa era astrofizyki, współautorka: Nathalie Deruelle, Warszawa: Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-8169-151-2
- 2020: Kłopoty z Eureką: o co kłócą się fizycy?, współautorka: Karolina Głowacka, Kraków: Copernicus Center Press, ISBN 978-83-7886-493-6.
- 2022: Droga do czarnych dziur, CC Press, ISBN 978-83-7886629-9.
- Redakcja
- 2011: Astronomy at the Frontiers of Science, Springer, ISBN 978-94-007-1657-5
PrzypisyEdytuj
- ↑ International Astronomical Union | IAU, www.iau.org [dostęp 2017-04-07].
- ↑ Marek Abramowicz, Odele Straub (red.), Jan Piotr Lasota-Hirszowicz – Biographical note, „New Astronomy Reviews”, 51 (10–12), 2008, s. 732, DOI: 10.1016/j.newar.2008.03.024.
- ↑ a b Prof. Jan Piotr Lasota, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-04-07].
- ↑ a b c Jean-Pierre Lasota reçoit le prix Félix Robin 2012, www.insu.cnrs.fr [dostęp 2017-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] (fr.).
- ↑ OKN-o – Encyklopedia Solidarności, www.encysol.pl [dostęp 2017-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-09] (pol.).
- ↑ Historia – Fundacja Edukacja dla Demokracji, fed.org.pl [dostęp 2017-04-07] (pol.).
- ↑ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej – Trzeba walczyć o wysoki poziom nauczania, www.prezydent.pl [dostęp 2017-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-09] (pol.).
- ↑ a b Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika PAN – Jean Pierre Lasota-Hirszowicz, www.camk.edu.pl [dostęp 2017-04-04] (pol.).
- ↑ Otwarcie Gabinetu prof. Leszka Kołakowskiego, www.cozadzien.pl [dostęp 2017-04-07].