Jean Lamour
Jean-Baptiste Lamour (ur. 26 marca 1698 w Nancy, zm. 20 czerwca 1771 w Nancy) – francuski kowal, nadworny ślusarz księcia Lotaryngii Stanisława Leszczyńskiego[1].
Data i miejsce urodzenia |
26 marca 1698 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 czerwca 1771 |
Narodowość |
francuska |
Dziedzina sztuki |
metaloplastyka (kowalstwo artystyczne, ślusarstwo artystyczne) |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Kraty zamykające plac Stanisława w Nancy |
MłodośćEdytuj
Jean Lamour urodził 1698 roku w Nancy w rodzinie rzemieślniczej[2]. Ojciec artysty pełnił funkcję ślusarza miejskiego, pracował wspólnie z Germain Boffrandem, który udzielał pierwszych nauk przyszłemu artyście[2]. W roku 1712 wyjechał do Metzu, uczyć się rzemiosła artystycznego[1][3]. Następnie przeprowadził się do Paryża, gdzie kontynuował edukację do roku 1719[2]. Po zakończonych naukach wrócił do rodzinnego miasta. Wstąpił w związek małżeński z Dieudonnée Madeleine, z którą miał troje dzieci[2].
KarieraEdytuj
Po powrocie zajmował się naprawą latarni miejskich i konserwacją parafialnych dzwonnic. W 1726 władze miasta powierzyły mu stanowisko naczelnego ślusarza[2]. W 1729 wykonał m.in. kuty balkon dla północnej części Palais Ducal oraz na zlecenie kościoła Saint-Epvre stworzył kosztowne okratowane bramy z herbem miasta[2]. Prace Jean’a Lamour’a wzbudziły zainteresowanie księcia Lotaryngii Stanisława Leszczyńskiego, który zamówił w 1738 balustradę chóru organowego oraz kraty kaplicy grobowej dla kościoła Notre-Dame de Bon Secours w Nancy[1][3]. Następnie, w roku 1750, Lamour podjął się wykonania zespołu krat zamykających plac Stanisława (ówczesny Royal place), pracę tę zakończył w 1758[1][3]. Współpracował z Emmanuelem Héré, projektantem placu Stanisława. Zaopatrzył ogród Stanisława Leszczyńskiego w metalowe elementy ozdobne. Jest autorem publikacji Recueil d’ouvrages de serrurerie sur la place Royale de Nancy[1][3].
FotogaleriaEdytuj
Impost, którego autorstwo jest przypisywane J. Lamourowi; ul. Primatiale, Nancy (1758 r.)
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e f Andrzej Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza powszechna, 1977, s. 211–212.
- ↑ a b c d e f g Małgorzata Durbas. Emmanuel Héré i Jean Lamour oraz ich dzieła upamiętniające kulturową spuściznę króla Stanisława Leszczyńskiego w Lotaryngii. „PRACE NAUKOWE Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Zeszyty Historyczne”. XV, s. 95–97, 2016. Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie (pol.).
- ↑ a b c d e Guillaume Janneau: Encyklopedia Sztuki Dekoracyjnej. Warszawa: Artystyczne i Filmowe, 1978, s. 155–156.