Jens Pulver
Jens Johnnie Pulver (ur. 6 grudnia 1974 w Sunnyside) – amerykański zawodnik MMA oraz bokser, pierwszy w historii mistrz organizacji Ultimate Fighting Championship w wadze lekkiej z 2001 roku. Były pretendent do pasa World Extreme Cagefighting z 2008 roku.
 Jens Pulver w 2013 | |
| Pseudonim |
The Pulverizer, Little Evil |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
170 cm |
| Masa ciała |
61 kg |
| Styl walki | |
| Kategoria wagowa |
lekka (1999-2006), piórkowa (2007-2011), kogucia (2011-2014), musza (2011-2012) |
| Klub |
Team Curran |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
47 |
| Zwycięstwa |
27 |
| Przez nokauty |
14 |
| Przez poddania |
4 |
| Przez decyzje |
9 |
| Porażki |
19 |
| Remisy |
1 |
| Nieodbyte |
0 |
| |
| Strona internetowa | |
Krótka biografia edytuj
Pulver jest synem licencjonowanego dżokeja. Dorastał w Mapple Valley niedaleko Seattle razem z trójką rodzeństwa - dwoma braćmi Abelem i Dustinem oraz siostrą Jamaicą. Pulver cierpi na heterochromia iridis, niegroźne schorzenie które objawia się różnicą barw tęczówki, w przypadku Pulvera jego prawe oko jest niebieskie, a lewe brązowe[1]. W swojej autobiografii Little Evil, One Ultimate Fighter's Rise to the Top opisuje swoje dzieciństwo jako niekończący się łańcuch przemocy i wykorzystywania przez ojca alkoholika.[2][3].
Kariera sportowa edytuj
Pulver w MMA amatorsko zadebiutował w 1997 roku. Po stoczeniu kilku pojedynków, przeszedł na zawodowstwo. W 1999 roku na turnieju Bas Rutten Invitational 2 w swoim zawodowym debiucie pokonał przez techniczny nokaut Curtisa Hilla, jednak w kolejnej rundzie turnieju musiał uznać wyższość rywala - Davida Harrisa z którym przegrał przez poddanie. Jeszcze w tym samym roku wystąpił na kolejnej edycji tego turnieju - pokonując dwóch rywali przed czasem (w tym Joe Stevensona) i w konsekwencji wygrywając cały turniej.
Ultimate Fighting Championship edytuj
W 1999 roku z bilansem trzech zwycięstw i jednej przegranej związał się z wówczas szybko rozwijającą się amerykańską organizacją - Ultimate Fighting Championship. Pulver w swoim debiucie (UFC 22) zremisował z Alfonso Alcarezem po 2-rundowym pojedynku. Następny pojedynek w nowej organizacji wygrał przed czasem z Davidem Velasquezem (UFC 24). 17 listopada 2000 roku na UFC 28 błyskawicznie znokautował Johna Lewisa w 15 sekund. Po tym efektownym zwycięstwie został zestawiony z Japończykiem Caolem Uno o pierwsze w historii UFC mistrzostwo w wadze koguciej[4] (w maju 2001 przemianowaną na lekką[5]). Do pojedynku doszło 23 lutego 2001 roku na gali UFC 30 w Atlantic City. Po 5. rundowym bardzo wyrównanym pojedynku sędziowie orzekli zwycięstwo i pierwszego w historii mistrza w wadze koguciej Pulvera. Pasa mistrzowskiego bronił dwukrotnie, najpierw przeciwko Denisowi Hallmanowi (UFC 33), a następnie przeciw B.J. Pennowi (UFC 35) - oba wygrał na punkty. Po czasie Pulver zwakował pas mistrzowski i odszedł z UFC[6].
PRIDE Fighting Championship edytuj
Od ostatniej walki w UFC Pulver stoczył osiem pojedynków, sześć z nich wygrywał (głównie przed czasem), a dwa razy przegrywał (przez nokaut). Po czterech wygranych z rzędu pojedynkach związał się z czołową japońską organizacją MMA - PRIDE FC. Swój pierwszy pojedynek w Japonii stoczył 31 grudnia 2004 roku na sylwestrowej gali PRIDE Shockwave 2004 przeciw Takanori Gomi'iemu. Pulver przegrał wtedy przez nokaut w 1. rundzie. 25 września 2005 roku wystartował w turnieju wagi lekkiej na Bushido 9. W ćwierćfinale przegrał pod koniec 1. rundy przez TKO z jak się później okazało finalistą turnieju Hayato Sakurajem. Ostatni pojedynek w PRIDE FC stoczył 2 kwietnia 2006 roku na Bushido 10. Znokautował wtedy kopnięciami w głowę Kenjiego Araia.
Powrót do UFC edytuj
We wrześniu 2006 roku ponownie związał się z UFC. Na gali UFC 63 przegrał przed czasem z Joe Lauzonem. W 2007 został głównym trenerem w 5 sezonie The Ultimate Fighter, a trenerem drużyny przeciwnej B.J. Penn. W pojedynku trenerów który miał miejsce na finałowej gali TUF 5 wygrał Penn przez poddanie (duszenie zza pleców). Po tej przegranej zszedł do kategorii piórkowej i przeniósł się do mniejszej organizacji Zuffa (właściciela UFC) - World Extreme Cagefighting.
World Extreme Cagefighting edytuj
W debiucie w nowej kategorii wagowej i organizacji szybko poddał duszeniem gilotynowym Cuba Swansona na WEC 31. Po tym zwycięstwie otrzymał szansę stoczenia pojedynku o pas mistrzowski w wadze piórkowej z ówczesnym mistrzem Urijah Faberem. Do pojedynku doszło 1 czerwca 2008 roku na gali WEC 34. Po 5. rundach mistrzowskiego pojedynku sędziowie orzekli jednogłośnie zwycięstwo Fabera. Za ten pojedynek Pulver otrzymał bonus finansowy za "walkę wieczoru".
Przegrana z Faberem rozpoczęła fatalną serię pięciu przegranych pojedynków w World Extreme Cagefighting, co w konsekwencji doprowadziło do zwolnienia go z mniejszej organizacji Zuffa w 2010 roku. Pulver przegrywał m.in. z Leonardem Garcią przez TKO (WEC 36) oraz ponownie z Faberem przez poddanie (WEC 38).
Po zwolnieniu z WEC edytuj
Pulver od 2008 roku przegrywał sześć pojedynków z rzędu. Dopiero w 2011 roku przełamał zwycięską niemoc wygrywając przed czasem z Mikiem Lindquistem na gali XFO: 38. Kolejne walki toczył na mniejszych galach notując od zwolnienia z World Extreme Cagefighting cztery zwycięskie walki oraz trzy przegrane. W latach 2012-2013 był związany z ONE Championship notując bilans 1-2.
W lipcu 2014 ogłosił zakończenie kariery sportowej[7].
Osiągnięcia edytuj
Mieszane sztuki walki:
- 2003: Bas Rutten Invitational 3 - 1. miejsce
- 2001-2002: mistrz UFC w wadze lekkiej
- 2003: mistrz świata ISKA MMA w wadze lekkiej[8][9]
- 2013: ONE FC Bantamweight Grand Prix - półfinalista turnieju wagi koguciej
Akademickie zapasy[10]:
- National Junior College Athletic Association
- Highline Community College All-American
- 1991: 1. miejsce w kat. 61,2 kg
- 1992: 1. miejsce w kat. 61,2 kg
Życie prywatne edytuj
4 lipca 2009 roku Pulver poślubił swoją narzeczoną Kannikę. Para ma syna Karsona Jensa który urodził się w 2008 roku[11].
Pulver jest zapalonym graczem komputerowym. Jego ulubioną grą sieciową jest World of Warcraft[12].
Przypisy edytuj
- ↑ KARL R. DE MESA: Fernandes, Pulver, ready to ignite “One FC: Pride of a Nation” MMA event. gmanetwork.com, 2012-08-30. [dostęp 2017-07-04]. (ang.).
- ↑ Eric Hobaugh: BOOK REVIEW (pt. 1 of 4): Jens Pulver's "Little Evil: One Ultimate Fighter's Rise to the Top". mmatorch.com, 2010-03-09. [dostęp 2017-07-04]. (ang.).
- ↑ An MMAjunkie.com Book Review: Jens Pulver in "Little Evil" and "Never". mmajunkie.com, 2008-01-21. [dostęp 2017-07-04]. (ang.).
- ↑ Dave Doyle: UFC 30: Dawn of a new era. yahoo.com, 2009-05-02. [dostęp 2017-07-04]. (ang.).
- ↑ Ivan Trembow: Mixed Martial Arts--- New Jersey Commission Corrects Mainstream UFC Stories. ivansblog.com, 2006-07-21. [dostęp 2017-07-04]. (ang.).
- ↑ The Ufc Loses Its Undisputed Champ:jens Pulver Is Released By The Ufc | Full Contact Fighter [online], fcfighter.com [dostęp 2017-11-15].
- ↑ Ben Fowlkes: Now-retired former UFC champ Jens Pulver: 'Nobody told us how to get old'. mmajunkie.com, 2014-07-09. [dostęp 2017-07-04]. (ang.).
- ↑ Ifc “battleground Boise” | Full Contact Fighter [online], fcfighter.com [dostęp 2017-11-15].
- ↑ IFC-October-25-2003-Results [online], www.thefightgame.tv [dostęp 2017-11-15].
- ↑ State Champions. tahomawrestling.com. [dostęp 2017-07-04]. (ang.).
- ↑ THE SUCKERPUNCH “BLINDSIDE” 10. suckerpunchent.com, 2008-12-18. [dostęp 2017-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-07)]. (ang.).
- ↑ Jens Pulver: World of Warcraft maniac | TechCrunch [online], techcrunch.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).