Jerzy Bąkowski-Jaxa

polski prawnik i oficer, ofiara zbrodni katyńskiej

Jerzy Józef Bąkowski-Jaxa (ur. 15 marca 1897 w Szczepankowie k. Poznania, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik kawalerii Wojska Polskiego, sędzia, ofiara zbrodni katyńskiej.

Jerzy Józef Bąkowski-Jaxa
Ilustracja
porucznik kawalerii porucznik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1897
Szczepankowo, Królestwo Prus, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń, RFSRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1914–1921, 1939–1940

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego,
Wojsko Polskie

Jednostki

15 pułk ułanów,
2 pułk szwoleżerów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Późniejsza praca

sędzia sądu grodzkiego

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Życiorys

edytuj

Syn Józefa i Zofii z Krzyżanowskich. Absolwent Wydziału Prawa na Uniwersytecie Poznańskim. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej w szeregach 15 pułku ułanów i 2 pułku szwoleżerów, odznaczył się w bitwach pod Maciejowicami i Grosowem. Przeniesiony do rezerwy, przydzielony do kadry 15 p.uł. Porucznik ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1929.

W okresie międzywojennym pracował jako sędzia. Był Naczelnikiem Sądu Grodzkiego w Tczewie[1][2].

W czasie kampanii wrześniowej, po agresji ZSRR na Polskę wzięty do niewoli sowieckiej i przewieziony do obozu w Kozielsku. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 014 z 4.04.1940 tylko nazwisko Bąkowski. Pochowany potajemnie w zbiorowej mogile, obecnie na Polskim Cmentarzu Wojennego w Katyniu.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj