Jerzy Wojtowicz (inżynier)
Jerzy Waldemar Wojtowicz (ur. 31 sierpnia 1929 w Grucznie, zm. 4 sierpnia 2014 w Toruniu) – polski inżynier, historyk, numizmatyk i nauczyciel.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
inżynier, historyk, numizmatyk, nauczyciel |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Życiorys
edytujJako uczeń Gimnazjum Ogólnokształcącego w Świeciu przynależał do Pomorskiej Drużyny Harcerzy im. Tadeusza Kościuszki[1].
Absolwent Liceum Mechanicznego w Grudziądzu i Wydziału Mechanicznego Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Bydgoszczy, którą ukończył z tytułem inżyniera mechanika. Pracę zawodową podjął w Pomorskich Zakładach Wytwórczych Aparatury Niskiego Napięcia w Toruniu (obecnie Apator S.A.) w 1951.
Obejmował kolejno stanowiska: planisty, technologa - konstruktora urządzeń produkcyjnych, kierownika sekcji modernizacji i postępu technicznego, kierownika działu rozwoju techniki, szefa kontroli jakości, w międzyczasie pełniąc funkcje: sekretarza, skarbnika i zastępcy przewodniczącego w Zarządzie KZ Apator (1958-1968). W latach 1957-1978 pracował jako nauczyciel przedmiotów technicznych. Od 1980 członek NSZZ "Solidarność". Po przejściu na emeryturę w 1990 działał w Polskim Towarzystwie Numizmatycznym, a także w Kole Seniorów SIMP w Toruniu (zostając jego prezesem w 1998)[2].
Pełnione funkcje organizacyjne
edytuj- Członek Zarządu Oddziału Wojewódzkiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP) w Bydgoszczy (1957-1960)
- Członek Zarządu KZ Apator (sekretarz, skarbnik, zastępca przewodniczącego 1958-1968)
- Przewodniczący Sekcji Normalizacji i Jakości KZ Apator (1979-1990)
- Członek Zarządu Koła Seniorów SIMP w Toruniu (1990-1997)
- Prezes Zarządu Koła Seniorów SIMP w Toruniu (1998-2014)
- Rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP) od 1984
Odznaczenia
edytujRodzina i życie prywatne
edytujWywodzi się z rodu pieczętującego się herbem Lubicz, pochodzącego z wołyńskich Wojtowic[3]. Pradziadek Jerzego, Karol, walczył w powstaniu styczniowym w oddziale gen. Mariana Langiewicza z Tarłowa. Jego dziadek, Józef Wojtowicz, był właścicielem dziedzicznej części wsi Ulów, a w okresie młodości służył w Armii Imperium Rosyjskiego, w 13. Narewskim Pułku Huzarów[4].
Jego ojciec, Wawrzyniec, pełnił funkcję Sekretarza Urzędu Gminy Lniano w okresie międzywojennym. Jerzy był najstarszym dzieckiem z czworga rodzeństwa. Ożenił się z Ireną Krauze, córką powstańca wielkopolskiego, oficera WP i jednego z dowódców w Bitwie nad Bzurą, zamordowanego w listopadzie 1939 r. przez Selbstschutz w ramach operacji Intelligenzaktion, por. Mariana Krauzego. Miał dwóch synów: Leszka Jerzego i Piotra Mariana.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytujBibliografia
edytuj- Centralne Państwowe Archiwum Historyczne Ukrainy w Kijowie, nr 0538
- Archiwum SIMP, nr 7513