Jezioro Goczałkowickie

jezioro zaporowe w południowej Polsce

Jezioro Goczałkowickie[1] (Zbiornik Goczałkowicki) – zbiornik zaporowy na Wiśle utworzony w 1956 roku przez spiętrzenie wód rzecznych zaporą w Goczałkowicach-Zdroju w województwie śląskim. Powierzchnia maksymalna zbiornika wynosi 3200 ha, a pojemność całkowita około 168 mln m³. Długość zapory wynosi 2980 m.[2] Jest to zbiornik retencyjny zaopatrujący w wodę część Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, zapewniając 38% uzdatnionych wód powierzchniowych dla Górnośląskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów S.A. w Katowicach[3]. Oprócz zaopatrzenia w wodę pełni on także funkcje retencyjne i gospodarcze (gospodarka rybacka)[3].

Jezioro Goczałkowickie
Ilustracja
Jezioro Goczałkowickie z powietrza
Państwo  Polska
Rzeka Wisła, Bajerka
Data budowy 1950–1955
Data uruchomienia 1956
Pojemność całkowita 168 mln m³
Wysokość lustra wody 257 m n.p.m.
Powierzchnia 32 km²
Wysokość zapory 14 m
Funkcja przeciwpowodziowy, technologiczny,
Położenie na mapie gminy Goczałkowice-Zdrój
Mapa konturowa gminy Goczałkowice-Zdrój, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Goczałkowickie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Goczałkowickie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Goczałkowickie”
Położenie na mapie powiatu pszczyńskiego
Mapa konturowa powiatu pszczyńskiego, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Goczałkowickie”
Ziemia49°55′51″N 18°52′29″E/49,930833 18,874722
Multimedia w Wikimedia Commons

Okolice zbiornika są miejscem lęgowym wielu gatunków ptaków. Obszar zbiornika jest objęty strefą zakazów, z zakazem wstępu na jego obszar[3]. Dla ruchu pieszego i rowerowego udostępniono koronę zapory tworząc „część spacerową” łączącą Goczałkowice-Zdrój z Zabrzegiem, dzięki czemu okolica zbiornika Goczałkowickiego stała się miejscem rekreacyjnym. Władze lokalne dążyły do udostępnienia terenu zbiornika do celów rekreacyjnych, jednak administracja zbiornika nie wyraża zgody na to[3].

Jedyny większy dopływ uchodzący w sposób naturalny do Jeziora Goczałkowickiego to potok Bajerka.

  • Jezioro widziane z zapory

  • Część spacerowa

  • Zabudowania przelewu burzowego

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Hydronimy 2. Wody stojące.
  2. ↑ Jezioro Goczałkowickie, Zbiornik Goczałkowicki. W: www.gocz.pl [on-line]. 4 czerwca 2006. [dostęp 2013-01-11].
  3. ↑ a b c d Górnośląskie Przedsiębiorstwo Wodociągów S.A: Jezioro Goczałkowickie, Zbiornik Goczałkowicki. [dostęp 2017-12-16].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jezioro_Goczałkowickie&oldid=58942462”