Johanneum

budynek w Dreźnie

Johanneumneorenesansowy budynek, znajdujący się w Dreźnie, w dzielnicy Innere Altstadt, niedaleko placu Neumarkt. Powstał w stylu renesansowym w latach 1586–1590 jako książęca stajnia, wozownia i zbrojownia, po czym był poddawany kilku przebudowom, w wyniku których zmianie uległa jego funkcja i styl architektoniczny. Obecnie mieści się w nim Muzeum Transportu (niem. Verkehrsmuseum).

Johanneum
Ilustracja
Budynek w 2016 roku
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Saksonia

Miejscowość

Drezno

Adres

Augustusstraße 1, 01067 Dresden[1]

Styl architektoniczny

neorenesans

Architekt

Paul Buchner, Hans Irmisch

Inwestor

Krystian I

Rozpoczęcie budowy

1586

Ukończenie budowy

1590

Ważniejsze przebudowy

1722–1731, 1744–1746, 1872–1876

Zniszczono

1945

Odbudowano

1945–1968

Pierwszy właściciel

Krystian I

Położenie na mapie Drezna
Mapa konturowa Drezna, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Johanneum”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej znajduje się punkt z opisem „Johanneum”
Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Johanneum”
Ziemia51°03′07,4″N 13°44′22,2″E/51,052056 13,739500

Położenie

edytuj

Budynek jest położony w centrum Starego Miasta w Dreźnie, przy ulicy Augustusstraße obok placu Neumarkt, na południowy wschód od zamku drezdeńskiego i Stallhof[1]. W jego bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się m.in. kościół Marii Panny, pałac Cosela i Albertinum[1]. Można się do niego dostać, korzystając z linii tramwajowych nr 1, 2 oraz 4 i wysiadając na przystanku Altmarkt, z którego dojście do gmachu zajmuje kilka minut[1].

Historia

edytuj
 
Budynek w 1680 roku
 
Budynek po przebudowie w 1731 roku

Budynek został zbudowany w stylu renesansowym w latach 1586–1590 według projektu architektów Paula Buchnera i Hansa Irmischa[2]. Powstał z inicjatywy saskiego elektora Krystiana I jako stajnia dla koni książęcych oraz wozownia[1][2]. Z uwagi na bliskość toru do turniejów rycerskich przy Stallhof w budynku ulokowano także książęcą zbrojownię. W latach 1722–1731 na polecenie elektora Fryderyka Augusta I (jednocześnie króla Polski pod imieniem August II Mocny) architekt Johann Georg Maximilian von Fürstenhoff przeprowadził przebudowę gmachu, w wyniku której dotychczas jednokondygnacyjny budynek zyskał drugą kondygnację, a ponadto dobudowano do niego wolnostojące, dwuskrzydłowe schody, zaś jego południową fasadę zwieńczono kartuszem z sasko-polskim herbem[2]. Syn i zarazem następca Fryderyka Augusta I, Fryderyk August II (jednocześnie król Polski jako August III Sas) zarządził ulokowanie w przebudowanym budynku Drezdeńskiej Galerii Obrazów. W związku z tym na górnej, przeznaczonej dla tej placówki kondygnacji dokonano w latach 1744–1746 pod nadzorem architekta Johanna Christopha Knöffela kilku remontów – przede wszystkim wstawiono wysokie, łukowato zakończone okna w celu lepszego doświetlenia wystawy obrazów[2]. Galeria w gmachu została otwarta w 1747 roku i działała w nim do 1856 roku, kiedy to przeniesiono ją do wchodzącego w skład Zwingeru budynku zaprojektowanego przez Gottfrieda Sempera przy Theaterplatz[3][4]. Z kolei w okresie od 1794 do 1857 roku na parterze mieściła się wystawa reprodukcji starodawnego wyposażenia gabinetów[2].

W latach 1872–1876 przeprowadzono według projektu architekta Karla Moritza Haenela neorenesansową przebudowę budynku na potrzeby muzeum historycznego (Militaria und Kulturgeschichte Sachsens, pol. „Militaria i historia kultury Saksonii”). Jako że inicjatorem tego przedsięwzięcia był król Saksonii Jan (niem. Johann), budynkowi nadano nazwę Johanneum[2]. W 1876 roku w trzech pomieszczeniach górnej kondygnacji gmachu umieszczono kolekcję porcelany[4].

 
Johanneum w 1973 roku

W 1945 roku, w wyniku związanego z II wojną światową bombardowania Drezna Johanneum zostało prawie całkowicie zniszczone[1][2]. Do 1954 roku przeprowadzono odbudowę budynku, po czym w jego wnętrzach ulokowano założone dwa lata wcześniej Muzeum Transportu (niem. Verkehrsmuseum), z kolei w 1963 roku została zakończona restauracja jego fasad[1][2][3]. W latach 1962–1966 pomieszczenia gmachu poddano pracom mającym dostosować je do nowych wystaw muzealnych[3]. W 1968 roku cały proces odbudowy budynku został zakończony[1]. W 2008 roku dokonano renowacji fasad Johanneum[5].

Muzeum Transportu

edytuj
 
Wnętrze budynku

Ulokowane w budynku Muzeum Transportu ma od utworzenia w 1990 roku kraju związkowego Saksonia status muzeum państwowego i zawiera w swych zbiorach eksponaty (w tym autentyczne pojazdy) związane z wszystkimi gałęziami transportu: koleją, pojazdami silnikowymi, rowerami, transportem miejskim, morskim i lotniczym[1][2][3].

Relief z wizerunkiem Augusta II Mocnego

edytuj
 
Relief z wizerunkiem Augusta II Mocnego

Na jednej z bocznych elewacji budynku znajduje się relief z wizerunkiem króla Augusta II Mocnego, przeniesiony ze zniszczonego w 1945 roku i ostatecznie rozebranego w 1963 roku pałacu Augusta Christopha von Wackerbartha[6].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i Johanneum & der Fürstenzug. dein-dresden.de. [dostęp 2019-03-29]. (niem.).
  2. a b c d e f g h i Johanneum (ehem. Kurfürstliches Stallgebäude). dresden-und-sachsen.de. [dostęp 2019-03-29]. (niem.).
  3. a b c d Johanneum Dresden. [w:] Sehenswürdigkeiten [on-line]. besuchen-sie-dresden.de. [dostęp 2019-03-29]. (niem.).
  4. a b Johanneum in Dresden. [w:] Sehenswürdigkeiten [on-line]. dresden-online.de. [dostęp 2019-03-29]. (niem.).
  5. Referenzen im Bereich Vernadelung. spiralankersystem.de. [dostęp 2019-03-29]. (niem.).
  6. Sachsens Schlösser - Dresden: Palais Wackerbarth [online], www.sachsens-schlösser.de [dostęp 2019-04-09] (niem.).

Linki zewnętrzne

edytuj