Jolanta Tarasiuk

polska biochemik

Jolanta Tarasiuk (ur. 6 listopada 1961[1]) – polska inżynier chemik, specjalistka w zakresie biochemii, profesor nauk biologicznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Szczecińskiego.

Jolanta Tarasiuk
Data urodzenia

6 listopada 1961

Profesor nauk biologicznych
Specjalność: biochemia leków
Alma Mater

Politechnika Gdańska

Doktorat

1989 – nauki chemiczne
Politechnika Gdańska

Habilitacja

2000 – biocehmia
Instytut Chemii Bioorganicznej PAN

Profesura

8 czerwca 2006

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Szczeciński

Stanowisko

profesor zwyczajny

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę

Życiorys

edytuj

Absolwentka liceum ogólnokształcącego w Nidzicy (1979)[2]. W 1984 ukończyła studia na Politechnice Gdańskiej, uzyskując tytuł magistra inżyniera. Doktoryzowała się w 1989 na uczelni macierzystej na podstawie rozprawy Badanie mechanizmów generowania wolnych rodników tlenowych przez związki przeciwnowotworowe z grupy antrachinonów, której promotorem był prof. Edward Borowski. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskała w 2000 w Instytucie Chemii Bioorganicznej PAN w oparciu o pracę pt. Badania mechanizmów odpowiedzialnych za toksyczność pochodnych i analogów antrachinonu oraz za ich aktywność wobec komórek nowotworowych o oporności wielolekowej[3]. Tytuł naukowy profesora nauk biologicznych otrzymała 8 czerwca 2006[4].

Zawodowo związana z Uniwersytetem Szczecińskim, na którym doszła do stanowiska profesora zwyczajnego (2008). W 2001 została kierownikiem Katedry Biochemii na Wydziale Nauk Przyrodniczych, a później Wydziale Biologii US[1]. Pracowała także na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej[3].

Opublikowała ponad 120 prac[1], wypromowała sześciu doktorów[3]. Jej zainteresowania naukowe obejmują m.in. biochemię nowotworów, chemioterapię molekularną i oporność wielolekową komórek nowotworowych. Przebywała na stażach we Francji (ośmiokrotnie w latach 1983–2001, w tym w 1990 na etacie wykładowcy na Uniwersytecie Paris-Nord), brała udział w międzynarodowych projektach badawczych, była kierowniczką projektów krajowych oraz ekspertką NCN i NCBiR[2].

Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (2000)[5] i Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę (2008)[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Krzysztof Pikoń, Agnieszka Sokołowska: Złota księga nauk przyrodniczych 2017. Wyd. 2. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2017, s. 469. ISBN 978-83-942601-7-0.
  2. a b c Prof. dr hab. Jolanta Tarasiuk. wb.usz.edu.pl. [dostęp 2018-06-22].
  3. a b c Prof. dr hab. inż. Jolanta Tarasiuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-06-22].
  4. M.P. z 2006 r. nr 47, poz. 502
  5. M.P. z 2000 r. nr 33, poz. 683