Joseph Franzkowski

nauczyciel i kronikarz powiatu sycowskiego

Joseph Franzkowski (ur. 2 lutego 1850 w Sycowie, zm. 29 września 1936 w Goszczu) – nauczyciel i kierownik szkoły katolickiej w Sycowie, autor monografii Historia wolnego państwa stanowego, miasta i powiatu Syców.

Joseph Franzkowski
Ilustracja
Nagrobek Franzkowskiego na cmentarzu na Świętym Marku
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1850
Syców

Data i miejsce śmierci

29 września 1936
Goszcz

Miejsce spoczynku

cmentarz na Świętym Marku

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Odznaczenia
Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908) Order Domowy Hohenzollernów

Życiorys

edytuj

Dziadek Franzkowskiego pochodził prawdopodobnie ze zubożałej rodziny z Wielkopolski i w 1795 roku przybył do Byczyny, ojciec – Johann Franzkowski – był listonoszem.

Franzkowski jako dziecko wykazywał się bystrością, wrażliwością i dobrą pamięcią. Jednak biedni rodzice nie mogli zapewnić dziecku odpowiedniego wykształcenia. Naukę w Seminarium Nauczycielskim w Pyskowicach (pow. Gliwice) sfinansowała księżna Helena Mestschersky – żona Kaliksta Birona, właściciela majątku ziemskiego w Sycowie.

W 1869 roku młody nauczyciel objął posadę w szkole w Toszku, a w 1872 roku przybył do Sycowa. Rok później objął funkcje organisty (kantora), a w 1886 roku awansował na kierownika szkoły katolickiej. W 1893 roku powołał do życia Katolicki Związek Nauczycieli w Sycowie, podporządkowany Związkowi Nauczycieli Katolickich Śląska.

W 1912 roku nadano Franzkowskiemu tytuł honorowego przewodniczącego Związku Miłośników Sycowa. Franzkowski był też członkiem sycowskiego Bractwa Kurkowego.

Franzkowski sporządził kronikę szkoły i spisał dzieje parafii. W 1912 roku ukazała się monografia Historia wolnego państwa stanowego, miasta i powiatu Syców[1], która powstawała przez 35 lat. Praca Franzkowskiego była możliwa dzięki finansowemu wsparciu księżnej Heleny, której autor zadedykował kronikę. Koszty druku dofinansował sejmik powiatowy i rada miejska. W uznaniu za zasługi w 1913 roku władze miejskie nadały Franzkowskiemu tytuł honorowego obywatela miasta.

Na emeryturę przeszedł w 1920 roku. W tym samym roku zmarła jego żona Antonie. Ostatnie lata życia Franzkowski spędził u boku swojego syna – księdza z Goszcza oraz córki. Franzkowski zmarł 29 września 1936 roku i spoczął obok żony na cmentarzu w Świętym Marku.

Odznaczenia

edytuj

W 1913 roku otrzymał prestiżowy Order Domowy od rodu Hohenzollernów za dzieło dotyczące historii wolnego miasta stanowego pod panowaniem Bironów. W listopadzie 1918 roku otrzymał papieski krzyż Pro Ecclesia et Pontifice od Benedykta XV.

Bibliografia

edytuj
  • Aleksandra Hołubecka-Zielnica i Krzysztof Zielnica, Joseph Franzkowski: przyczynek do biografii, Zeszyty Historyczne nr 21, Syców 2012.

Przypisy

edytuj