Julian Siennicki
Julian Władysław Siennicki (ur. 16 lutego 1867 w Siennicy-Święchach, zm. 20 października 1959 w Warszawie) – polski prawnik, notariusz, w latach 1922–1927 senator Rzeczypospolitej Polskiej, wiceminister sprawiedliwości.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Senator I kadencji (II RP) | |
| Okres |
od 12 listopada 1922 |
| Przynależność polityczna | |
Życiorys edytuj
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1901 był rejentem (notariuszem) w Ostrowi Mazowieckiej, specjalizował się w zagadnieniach związanych z komasacją gruntów rolnych. W związku z tym powoływano go na rzeczoznawcę m.in. w Petersburgu, w 1910 uczestniczył w naradach nad ustawą o prawie komasacyjnym. Podczas I wojny światowej był zaangażowany w prace Centralnego Komitetu Obywatelskiego Pomocy Wygnańcom. Od 1919 podprokurator Sądu Najwyższego, w 1921 był delegatem Ministerstwa Sprawiedliwości na konferencję pokojową w Rydze. Należał do Komisji Reewakuacyjnej, która działała w latach 1921–1922 w Moskwie. Od 1922 senator z województwa białostockiego z ramienia Związku Ludowo-Narodowego, od marca 1924 do lipca 1927 Wiceminister Sprawiedliwości[1], po 1927 powrócił do notariatu, członek Rady Warszawskiej Izby Notarialnej[2]. Podczas II wojny światowej kontynuował pracę notariusza, podczas powstania warszawskiego zginęła jego żona Halina. Po upadku powstania dotarł do Grodziska Mazowieckiego, gdzie mieszkał do zakończenia działań wojennych. W marcu 1945 powrócił do Warszawy, miesiąc później wznowił praktykę zawodową. Od 1948 pracował w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Grodzkiego oraz jako sędzia, w 1950 ze względów politycznych odsunięty od wykonywania zawodu. W 1953 z tych samych powodów odmówiono mu zatrudnienia w Państwowym Biurze Notarialnym.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 150, rząd 4, miejsce 4)[3][4].
Autor licznych aktów prawnych i ekonomicznych.
Był ojcem Haliny Szymańskiej - agentki brytyjskiego wywiadu.
Przypisy edytuj
- ↑ Czy wiesz kto to jest?, praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Łozy, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej Warszawa 1938, tom I s. 664.
- ↑ Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, redakcja naukowa prof. Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana, Polska Oficyna Wydawnicza BGW Warszawa 1994, s. 547–548 ISBN 83-7066-569-1.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: SIENNICCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-05].
- ↑ Julian Władysław Siennicki, Sejm Wielki.
Bibliografia edytuj
- Julian Siennicki. Senat RP. [dostęp 2019-11-30]. (pol.).