Junkers CL.I (J 10) – niemiecki samolot szturmowy z okresu I wojny światowej.

Junkers CL.I
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Junkers

Konstrukcja

duraluminium

Załoga

2

Historia
Data oblotu

4 maja 1918

Lata produkcji

1918

Liczba egz.

ok. 44

Dane techniczne
Napęd

Mercedes D.IIIaü

Moc

180 KM

Wymiary
Rozpiętość

12050 mm

Długość

7900 mm

Wysokość

2650 mm

Powierzchnia nośna

23,4 m²

Masa
Własna

735 kg

Startowa

1 255 kg

Osiągi
Prędkość maks.

169 km/h

Prędkość wznoszenia

3 m 54 s / 1000 m

Pułap

6 000 m

Zasięg

380 km

Długotrwałość lotu

2 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 karabiny maszynowe i 50 kg bomb
Liczba miejsc
2

Historia edytuj

 
Silnik Mercedes D.IIIa eksponowany w MLP w Krakowie

Został skonstruowany na bazie Junkersa J 8, obok myśliwca D.I (J 9). Był to dolnopłat zbudowany z metalu (duraluminium). Przewidziano dwuosobową obsadę samolotu: pilota oraz tylnego strzelca, obsługującego obrotowy karabin maszynowy. Produkcja rozpoczęła się latem 1918 roku. Część maszyn wyposażono w przekonstruowany i mocniejszy silnik Mercedes D.IIIaü. Nie jest pewne ile dokładnie egzemplarzy zmontowano (przyjmuje się ok. 43 - 44 sztuki). Z tego jedynie ok. 6 zostało dostarczonych na front. Część z nich operowała w krajach nadbałtyckich w 1919. Były cenione za swoją mocną konstrukcję i wytrzymałość metalowego kadłuba na ostrzał i warunki pogodowe (możliwość stacjonowania na lotniskach polowych).

Dodatkowo zbudowano wariant oznaczony jako CLS.I (C3MG), był to wodnosamolot Junkers J 11, napędzany mocniejszymi silnikami BMW lub Benz.

Po wojnie egzemplarze CL.I przebudowano na cywilną wersję J 10[1]. Część używano jako samoloty kurierskie. Przewoziły pasażerów oraz pocztę, np. między Weimarem a Dessau. Doświadczenia zdobyte przy budowie J 10 wykorzystano do skonstruowania modelu J 12, a potem F 13.

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. | Flugzeuge | Ju XX: Alle Flugzeugtypen im Überblick. [dostęp 2012-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-01)].