Kabatina juniperi

Kabatina juniperi R. Schneid. & Arx – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes.

Kabatina juniperi

Porażony pęd jałowca pospolitego wśród zdrowych pędów
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Dothideomycetes
Rząd	Dothideales
Rodzina	Dothioraceae
Rodzaj	Kabatina
Gatunek	Kabatina juniperi
Nazwa systematyczna
Kabatina juniperi R. Schneid. & Arx Phytopathology Z. 57: 181 (1966)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Kabatina, Dothioraceae, Dothideales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi.

Po raz pierwszy opisali go w 1966 r. Roswitha Schneider i Josef Adolph von Arx na liściach kilku gatunków jałowców w Niemczech i Holandii.

Charakterystyka

Kabatina juniperi to jeden z wielu gatunków grzybów pasożytniczych porażających jałowce (Juniperus). Wywołuje u nich chorobę o nazwie zamieranie wierzchołków jałowca. Oprócz niego głównymi sprawcami tej choroby są Diaporthe juniperivora i Sydowia polyspora.

Kabatina juniperi zimuje w porażonych i obumarłych pędach, na korze jałowców lub na ziemi. Jej owocniki rozwijają się wiosną, a w okresie wilgotnej pogody uwalniają zarodniki dokonujące infekcji pędów. Wnikają do rośliny przez rany, zarówno te spowodowane mechanicznie, np. podczas przycinania krzewów, jak i przez drobne ranki spowodowane przez owady. Przy sprzyjającej grzybowi wilgotnej pogodzie patogen rozprzestrzeni się w krzewie w ciągu kilka lat lub mniej. Porażone końcowe części pędów jałowca na długości od 5 do 35 cm najpierw stają się matowo zielone, potem czerwone lub żółte. U podstawy przebarwionej tkanki widoczne są drobne zmiany w kolorze popielatoszarym do srebrnych, nakrapiane małymi czarnymi owocnikami grzyba. Brązowe, wysuszone liście w końcu opadają z drzewa pod koniec maja lub w czerwcu. Choroba pojawia się tylko wczesną wiosną (luty-marzec).