Kajetan Kostecki
Kajetan Józef Kostecki (ur. 20 marca 1801 w Kaliszu[a][1], zm. 23 września 1873 tamże) – polski lekarz związany przez większość życia z Kaliszem.
| Kajetan Józef | |
 Kajetan Józef Kostecki | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec |
Józef Kostecki (~1747–1823) |
| Matka |
Franciszka Kwaśniewska (?–1805) |
| Żona |
Eleonora z domu Dzierzgowska (~1811–1885) |
| Dzieci |
Franciszek Wawrzyniec (1836–1910), Aleksandra Wincenta (1839 – po 1918) oraz Józef (~1844–1853) |
| Rodzeństwo |
Piotr Hipolit (1794–1859), Marianna Angela (?–1800), Józefa (1796–?), Teofila Tekla (~1800–?), Alojzy Gonzaga (~1803–1868) i Pelagia (?–1806) |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Kajetan Kostecki ukończył Szkołę Wojewódzką Kaliską[2][3]. W dniu 20 września 1826 roku został przyjęty na Wydział Lekarski Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zaczął studia farmaceutyczne[4]. Kontynuował studia lekarskie na Uniwersytecie Dorpackim, gdzie działał w studenckim Konwencie „Polonia” (w 1832 roku). Studia medyczne kontynuował w Wilnie, gdzie 30 czerwca 1833 roku uzyskał dyplom lekarza 2 klasy. W czasie studiów korzystał ze stypendium rządowego i po skończeniu nauk został przydzielony jako młodszy lekarz do rezerwowego batalionu Aleksopolskiego Pułku Strzelców stacjonującego na Kaukazie. Przez kilka lat mieszkał w Temir Han-Surze w Dagestanie[5].
Po odbyciu służby wojskowej powrócił do kraju. W 1836 roku pracował jako akuszer w Warszawie. W latach 1837–1839 prowadził praktykę lekarską w Tomaszowie Mazowieckim. Mieszkał wtedy w budynku pod nr 64, mieszczącym się przy obecnej ul. Mościckiego. Mimo że był już żonaty, rodziny do Tomaszowa Mazowieckiego nie sprowadził[6]. W dniu 3 czerwca 1839 roku został mianowany lekarzem miejskim w Pilicy. Pracował na tym stanowisku przez ponad dziesięć kolejnych lat. W tym czasie Rada Lekarska Królestwa Polskiego poleciła mu, aby złożył egzamin z medycyny sądowej w związku z nieprawidłowo wykonaną sekcją zwłok. W 1841 roku zdał wymagany egzamin. W 1846 roku zastępował lekarza powiatowego w Olkuszu.
W 1848 roku otrzymał nagrodę za sprawnie przeprowadzone szczepienia ochronne przeciw ospie. W 1849 roku został oddelegowany do Wolbromia w celu zwalczenia cholery. W dniu 13 lutego 1851 roku, na własną prośbę, został zwolniony ze stanowiska lekarza miejskiego w Pilicy[7]. W tymże roku w Kurierze Warszawskim opublikowano podziękowanie za jego pracę w Pilicy, a następnie jego ogłoszenie, że przenosi się na stałe do Kalisza[8][9]. W Kaliszu pracował początkowo na stanowisku nadzorcy w zakładzie farbiarni i materiałów aptekarskich, a następnie przyjął posadę estymatora komory celnej w Szczypiornie. Ponownie w Kaliszu, w dniu 15 stycznia 1858 roku został mianowany lekarzem Szpitala Świętej Trójcy, gdzie pracował do dnia 22 kwietnia 1859 roku. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych i Duchownych w dniu 1 czerwca 1859 roku mianowała go lekarzem powiatu kaliskiego. Był też członkiem Rady Miejskiej w Kaliszu.
Trapiły go choroby: w 1847 roku chorował na „gorączkę żółciowo-reumatyczną”, w następnym roku ciężko chorował na gościec, a w 1849 roku na „gorączkę żółciowo-gastryczną, którą lekarz powiatowy określił jako poważną. W Wolbromiu ponownie zapadł na „gorączkę żółciową”.
Odznaczenia edytuj
- gratulacje za wysługę lat i medal za 20 lat doskonałej i nienagannej służby
- Medal Pamiątkowy Wojny Krymskiej w Latach 1853–56[10].
Życie prywatne edytuj
Kajetan Józef był synem Józefa Kosteckiego i Wiktorii z domu Kwaśniewskiej[11]. Jego rodzeństwo stanowili: Piotr Hipolit (1794–1853), Marianna Angela (?–1800), Józefa (1796–?), Teofila Tekla (~1800–?), Alojzy Gonzaga (~1803–1868) i Pelagia (?–1806)[11].
W dniu 28 lipca 1835 roku Chorzęcinie poślubił Eleonorę Dzierzgowską herbu Jastrzębiec, córkę Wawrzyńca i Wiktorii z Rycharskich[11].
Kajetan Józef z żoną Eleonorą mieli co najmniej troje dzieci. Były to: Franciszek Wawrzyniec (1836–1910), Aleksandra Wincenta (1839– po 1918) oraz Józef (~1844–1853)[11].
Zmarł w Kaliszu w dniu 23 września, a jego pogrzeb odbył się w dniu 25 września 1873 roku[12].
Uwagi edytuj
- ↑ Znaczna część przypisów została zidentyfikowana przez p. Roberta Kosteckiego.
Przypisy edytuj
- ↑ Archiwum Państwowe w Kielcach, Urząd Lekarski Guberni Radomskiej, Akta osobowe Kajetana Kosteckiego, lekarza m. Pilicy i innych, sygn. 53 – tu odpis metryki chrztu Kajetana Józefa.
- ↑ Karol Estreicher, Bibliografia Polska, t. 2, Kraków 1874, s. 447.
- ↑ Stanisław Konopka, Polska Bibliografia Lekarska XIX wieku, t. 4, Warszawa 1977, s. 554.
- ↑ Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808–1831. Słownik biograficzny, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977, s. 293. – tu mylna informacja, że był medykiem w oddziale Traugutta i został zesłany na Sybir, także błędnie podano roczną datę jego urodzenia.
- ↑ Józef Bieliński, Stan nauk lekarskich za czasów Akademii Medyko-Chirurgicznej Wileńskiej bibliograficznie przedstawiony, Warszawa 1888, s. 662.
- ↑ J. Góral, R. Kotewicz, Dwa wieki Tomaszowa Mazowieckiego, Tomaszów Mazowiecki 1992, s. 372. – tu w spisie mieszkańców (osób głównych) z lat 1835–1840 widnieje Kajetan Kostecki, ur. 1802 Kalisz, katolik, stanu wolnego, doktor, przyjechał z Kalisza, szlachcic.
- ↑ Piotr Szarejko, Słownik lekarzy polskich XIX wieku, t. 1, Warszawa: Towarzystwo Lekarskie Warszawskie, 1991, s. 290, 291, OCLC 316573374.
- ↑ Podziękowanie dla Kajetana Kosteckiego, „Kurier Warszawski” (81), 1851, s. 420.
- ↑ Ogłoszenie Kajetana Kosteckiego, „Kurier Warszawski” (122), 1851, s. 636.
- ↑ Archiwum Państwowe w Łodzi, Kancelaria Gubernatora Kaliskiego, sygn. 41, Urzędnicy Zarządu Powiatowego Kaliskiego w 1867 roku, k. 128 – tu w poszycie zachował się życiorys napisany przez Kajetana Józefa Kosteckiego.
- ↑ a b c d M.J. Minakowski: Profil Kajetana Józefa Kosteckiego. Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 2024-01-01].
- ↑ Archiwum Państwowe w Poznaniu, USC parafii rzymskokatolickiej p.w. N. M. Panny (św. Józefa) w Kaliszu, księga zmarłych, akt nr 105/1873.