Kamienica przy pl. Solnym 15 we Wrocławiu
Kamienica przy pl. Solnym 15 – zabytkowa kamienica przy Placu Solnym 15 we Wrocławiu.
nr rej. A/1497/523/Wm z 28.06.1993[1] | |
Kamienica przy ul. Plac Solny 15 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Styl architektoniczny |
klasycyzm |
Kondygnacje |
pięć |
Rozpoczęcie budowy |
XVI, |
Ważniejsze przebudowy |
XIX |
Kolejni właściciele |
rodzina von Eben und Brunn (XVII w) |
Położenie na mapie Polski | |
51,109005°N 17,029124°E/51,109005 17,029124 |
Historia i architektura kamienicy
edytujDziałka lokacyjna nr 15 była odnotowana już w XIV wieku , miała wówczas szerokość 40 łokci i należała do Piotra Stengila, rajcy, ławnika i posiadacza ziemskiego[2]. Nowa kamienica murowana została wzniesiona w połowie XVI wieku[3]. Według grafiki Friedricha Wernera była to wówczas trzykondygnacyjna, trzyosiowa kamienica z dwukondygnacyjnym szczytem. W osi wschodniej znajdował się portal wejściowy[4] datowany na przełom XVI i XVII wieku. Był to łukowy portal, z węgarami dekorowanymi zdwojonymi pilastrami o prostych, profilowanych głowicach. Archiwolta była ozdobiona motywem fali, a w przyłuczach znajdowały się diamentowe bonie. W osi węgarów znajdowały się spływy wolutowe podtrzymujące belkowanie. U góry znajdował się trójkątny naczółek, a jego polu umieszczony był ornament okuciowy z lwimi głowami i puttami. Na środku umieszczony był kartusz z herbem prawdopodobnie rodziny von Eben und Brunn. Z prawej strony portalu, u dołu, znajdowało się okienko piwniczne w kamiennej opasce. Wizerunek portalu został przedstawiony na grafice Heinricha Mützela powstałej w 1825 roku[5].
W latach 20. XIX w. kamienica została przebudowana; dodano jedną kondygnację[3]. Kolejne zmiany miały miejsce w drugiej połowie XIX wieku, przed 1893 rokiem. Zlikwidowano wówczas dwukondygnacyjny szczyt, a w jego miejsce dobudowano piątą kondygnację i pokryto płaskim dachem.
Obecnie jest to kamienica w formie historyzująco-eklektycznej o czterech osiach okiennych[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2018-05-21] .
- ↑ Goliński 1997 ↓, s. 39.
- ↑ a b GEZ 2019 ↓, 5531.
- ↑ Grafika Wernera
- ↑ Łukaszewicz 2008 ↓, s. 141.
- ↑ Harasimowicz 1998 ↓, s. 47.
Bibliografia
edytuj- Wojciech Brzezowski: Dom mieszkalny we Wrocławiu w okresie baroku. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2005.
- Jan Harasimowicz (red.): Atlas architektury Wrocławia t.II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998.
- Gminna Ewidencja Zabytków, Urząd Miejski Wrocławia, 18 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-03] (pol.).
- red. Piotr Łukaszewicz: Ikonografia Wrocławia. Wrocław: Muzeum Narodowe, 2008.
- Mateusz Goliński: Socjotopografia późnośredniowiecznego Wrocławia. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1997.