Kamienica przy ulicy Grodzkiej 49 w Krakowie
Kamienica przy ulicy Grodzkiej 49 – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Grodzkiej na krakowskim Starym Mieście.
 nr rej. A-423 z dnia 2.05.1967
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Grodzka 49 |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′26,59″N 19°56′16,65″E/50,057386 19,937958
| |
Historia kamienicy edytuj
Kamienica została wzniesiona w II ćwierci XIV wieku. W II połowie XV wieku została przebudowana. W 1575 budynek stał się własnością kościelną i od tego momentu, aż do początku XIX wieku zamieszkiwali w nim wikariusze zamkowi. W 1809 przeszedł na własność rządu Księstwa Warszawskiego. W 1815 stał się własnością prywatną. W 1879 kamienica została przebudowana według projektu Wandalina Beringera. Ostatnia przebudowa miała miejsce w 1924. Kierował nią architekt Henryk Lamensdorf[1][2]. Od 2004 w budynku ma siedzibę Włoski Instytut Kultury[3].
2 maja 1967 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[4]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[2].