Wikipedia

Kanał Sztynorcki

Kanał Sztynorcki – kanał mazurski łączący jezioro Dargin z jeziorem Sztynorckim. Jest jednym z najkrótszych kanałów na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich, na równi z kanałem Nidzkim[1][2], tylko nieco dłuższym od najkrótszego Kanału Kula.

Kanał Sztynorcki
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Droga wodna

Kanały mazurskie

Długość

0,17 km

Początek
Akwen

Jezioro Sztynorckie

Miejsce

Sztynort

współrzędne

54°07′29,0″N 21°40′43,5″E/54,124722 21,678750

Koniec
Akwen

Dargin

współrzędne

54°07′23,0″N 21°40′41,0″E/54,123056 21,678056

Typ kanału

żeglugowy

Położenie na mapie gminy Węgorzewo
Mapa konturowa gminy Węgorzewo, na dole znajduje się punkt z opisem „początek”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „koniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „początek”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „koniec”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „początek”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „koniec”
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego
Mapa konturowa powiatu węgorzewskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „początek”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „koniec”

Historia edytuj

Kanał został wykopany z inicjatywy władz pruskich w latach 1765–1772[3][4], jednak w pierwszych dekadach XIX wieku, wraz z pozostałymi kanałami, przestał on funkcjonować[4]. Kanał mazurskie odbudowano w czasie robót publicznych realizowanych w latach 1854–1857[5].

Kanał ma 170 metrów długości[1]. Jego brzegi zostały wybetonowane podczas jedynego od II wojny światowej remontu w latach 50. XX wieku[5]. Na obu brzegach biegnie (częściowo zniszczona) ścieżka do burłaczenia[1][6].

Jest dopływem jeziora Dargin[7].

Status edytuj

Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2002 r. ws. klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych, kanał ma klasę żeglowną Ia[8]. Znajduje się na obszarze chronionego krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich[9].

Okolice edytuj

Nad kanałem nie znajdują się żadne przeszkody, co pozwala na pokonanie go przez jednostki żeglowne bez składania masztu[1]. Przy zachodnim brzegu znajduje się neogotyckie mauzoleum-kaplica rodu Lehndorffów[10][11]. W okolicach ujścia kanału na jeziorze Dargin znajdują się niebezpieczne dla żeglugi, ukryte tuż pod powierzchnią Głazy Sztynorckie[12][13], głazy narzutowe pozostałe z epok lodowcowych[11].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Krzysztof Siemieński, Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, Rafał Sarna (red.), wyd. II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, s. 198, ISBN 978-83-66846-03-6 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  2. ↑ Krzysztof Siemieński, Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, Rafał Sarna (red.), wyd. II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, s. 80, ISBN 978-83-66846-03-6 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  3. ↑ Wojciech Kuczkowski, Szlak Wielkich Jezior Mazurskich: przewodnik dla turystów wodnych, Włodzimierz Kukawski (red.), wyd. V (III w tej edycji), Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, s. 84, ISBN 978-83-7020-719-9, OCLC 1050838720 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  4. ↑ a b Budowa mazurskich kanałów [online], Żegluga Mazurska [dostęp 2021-04-21] (pol.).
  5. ↑ a b Krzysztof Siemieński, Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, Rafał Sarna (red.), wyd. II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, s. 130, ISBN 978-83-66846-03-6 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  6. ↑ Wojciech Kuczkowski, Szlak Wielkich Jezior Mazurskich: przewodnik dla turystów wodnych, Włodzimierz Kukawski (red.), wyd. V (III w tej edycji), Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, s. 274, ISBN 978-83-7020-719-9, OCLC 1050838720 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  7. ↑ Wojciech Kuczkowski, Szlak Wielkich Jezior Mazurskich: przewodnik dla turystów wodnych, Włodzimierz Kukawski (red.), wyd. V (III w tej edycji), Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, s. 122, ISBN 978-83-7020-719-9, OCLC 1050838720 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  8. ↑ Dz. U. z 2002 r. Nr 77, poz. 695. [online]
  9. ↑ Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Obszar chronionego krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich [online] [dostęp 2021-04-15].
  10. ↑ Krzysztof Siemieński, Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, Rafał Sarna (red.), wyd. II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, s. 199, ISBN 978-83-66846-03-6 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  11. ↑ a b Dargin [online], Żegluga Mazurska [dostęp 2021-04-21] (pol.).
  12. ↑ Krzysztof Siemieński, Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, Rafał Sarna (red.), wyd. II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, s. 212, ISBN 978-83-66846-03-6 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  13. ↑ jezioro Dargin [online], mazury24.eu [dostęp 2021-04-21] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kanał_Sztynorcki&oldid=71062567”