Karol Doczkał
Karol Doczkał (ur. 4 listopada 1895 w Rybnej, zm. 1940 w Kalininie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, nadkomisarz Straży Granicznej II RP, ofiara zbrodni katyńskiej.
| Nadkomisarz Straży Granicznej II RP | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 listopada 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujSyn Józefa i Jadwigi z Czechów. Od 4 sierpnia 1914 roku żołnierz Legionów Polskich. O 29 lutego 1919 roku w V Dywizji Syberyjskiej. Od 29 czerwca 1921 roku do 27 lipca 1922 roku w Wojsku Polskim. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, porucznik piechoty rezerwy. Od 9 października 1922 roku w Straży Granicznej, służył m.in. w Katowicach. We wrześniu 1939 roku pełnił funkcję kierownika działu gospodarczego 2 Pomorskiego Okręgu Straży Granicznej w Bydgoszczy. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 59. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[1].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku w Kalininie jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości (19 czerwca 1938)[2]
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1937)[3]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Awans pośmiertny i upamiętnienie
edytuj26 października 2007 roku Karol Doczkał został pośmiertnie awansowany na stopień inspektora Straży Granicznej[4][5].
20 kwietnia 2010 przy Zespole Szkół w Humniskach posadzono poświęcony mu Dąb Pamięci[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 606.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 140, poz. 245 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi w służbie Straży Granicznej”.
- ↑ Katyń – Pamiętamy. rp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-27)]. rp.pl, 11 listopada 2007 [dostęp 2012-03-27]
- ↑ Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
- ↑ Lista Bohaterów zgłoszonych w Programie „Katyń ... ocalić od zapomnienia”. Stowarzyszenie Parafiada. [dostęp 2020-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-01)].
Bibliografia
edytuj- Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom I, Warszawa 2005, str. 145. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].. ISBN 83-89474-06-9
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.