Karol Kopeć (rolnik)
Karol Kopeć (ur. 23 maja 1896 w Starym Rachowie, zm. po 9 maja 1938[1]) – polski rolnik i działacz niepodległościowy, kapral rezerwy Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 maja 1896 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 9 maja 1938 |
| Zawód, zajęcie |
rolnik |
.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujUrodził się 23 maja 1896 we wsi Stary Rachów, w ówczesnym powiecie janowskim guberni lubelskiej, w rodzinie Walentego i Stefanii z Mianowanych[2][3]. Wychowywał się przy rodzicach i pomagał im w pracach rolnych[4]. Nie uczęszczał do szkoły[5].
4 sierpnia 1915 wstąpił do Legionów Polskich i został przydzielony do 11. kompanii III batalionu 6 pułku piechoty[6][7][8].
20 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego[9]. Na wojnie z Ukraińcami, a następnie wojnie z bolszewikami walczył w szeregach 4. szwadronu 7 pułku ułanów[4]. We wrześniu 1920 pod Stołpcami został ranny[5]. W następnym roku został zwolniony do rezerwy[10].
Po zwolnieniu z wojska otrzymał, w ramach osadnictwa wojskowego, działkę o powierzchni 12 hektarów w osadzie wojskowej Fundum, na której prowadził gospodarstwo rolne[11][3]. W 1933 był członkiem Przysposobienia Wojskowego Konnego we Włodzimierzu[12]. W 1938 jego sytuacja materialna uległa poprawie na tyle, że był w stanie wpłacić kwotę 19 zł za wykonanie dyplomu i odznaki Krzyża Niepodległości, który został mu nadany pięć lat wcześniej[1].
Był żonaty, miał czterech synów: Józefa (ur. 23 marca 1919), Edwarda (ur. 1 grudnia 1921), Mieczysława (ur. 10 września 1926) i Lucjana (ur. 4 marca 1929)[5].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2671 – 1921[13][2][14][15][16]
- Krzyż Niepodległości – 2 maja 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[17][3][1]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[12]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[12]
- Odznaka pamiątkowa 7 pułku ułanów lubelskich[18]
- Krzyż Pamiątkowy 6 pułku piechoty Legionów Polskich[8]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-20].
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-20].
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1, 4.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 4.
- ↑ Żołnierze Niepodległości : Kopeć Karol. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-10-20].
- ↑ a b Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 232.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 5.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 2, 4.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 29 października 1921, s. 1449.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-20].
- ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 413.
- ↑ Laudyn 1931 ↓, s. 37, błędnie jako Józef Kopeć.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 102, poz. 123.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1 foto.
Bibliografia
edytuj- Kopeć Karol. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.52-4317 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-20].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.
- Jan Kazimierz Ciastoń, Adam Lisiewicz, Edward Skarbek, Edward Wojciechowski: Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. T. 1: Tradycja. Warszawa: Komenda Koła 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Dowództwo 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, 1939.
- Władysław Laudyn: Zarys historji wojennej 7-go pułku ułanów lubelskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.