Kazimierz Brożek
Kazimierz Antoni Brożek (ur. 16 stycznia 1895 w Jaworznie, zm. przed 1975) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
 Kazimierz Brożek jako podpułkownik | |
 pułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 stycznia 1895 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1945 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1914 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku piechoty |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Franciszka i Anny. Ukończył Szkołę Przemysłową w Jaworznie z patentem rysownika maszynowego[1]. Od 1914 służył w Legionach Polskich, w 3 pułku piechoty. Dowodził plutonem w I baonie, a od jesieni 1916 roku kompanią w II baonie. Awansował kolejno na chorążego (12 października 1914), podporucznika (9 sierpnia 1915) i porucznika (1 listopada 1916)[2].
W 1918 służył w 1 pułku piechoty Polskiej Siły Zbrojnej (w październiku tegoż roku otrzymał awans na kapitana) i w listopadzie 1918 wraz z całą formacją znalazł się w składzie Wojska Polskiego. Był m.in. dowódcą baonu w 20 pułku piechoty. Awansowany został na majora piechoty i latem 1919 dowodził 3 pułkiem piechoty Legionów.
1 czerwca 1919 zweryfikowany został jako major piechoty i w okresie powojennym kontynuował służbę wojskową jako dowódca II baonu w 3 pp Leg. 12 kwietnia 1927 został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 4. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. 5 maja 1927 został przeniesiony do 38 pułku piechoty w Przemyślu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[4]. W styczniu 1931 został przeniesiony na dowódcę 20 pułku piechoty w Krakowie[5][6]. W marcu 1937 awansowany został na pułkownika piechoty. Na tym stanowisku pozostał do wybuchu II wojny światowej.
Dowodzony przez niego pułk uczestniczył w wojnie obronnej 1939 w składzie 6 Dywizji Piechoty (Armia „Kraków”); dywizja skapitulowała 21 września 1939 pod Rawą Ruską. Wojnę pułkownik Brożek spędził w Oflagu VII A w Murnau, gdzie doczekał wyzwolenia przez Amerykanów 29 kwietnia 1945. Dalsze jego losy nie są znane.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 2850 (17 stycznia 1921)[7]
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[8][7]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[7]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1925)[9][7]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[10]
- Krzyż Węgierski Zasługi III klasy (Węgry)
Przypisy edytuj
- ↑ Wykaz Legionistów ↓.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 11.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 117.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 128.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 9.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20, 550.
- ↑ a b c d Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1085 „za zasługi, położone w akcji ratowniczej w czasie pożaru z narażeniem życia”.
- ↑ na podstawie ilustracji z infoboxa
Bibliografia edytuj
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Wiktor Krzysztof Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny, tom I: A–F, Barwa i Broń, Warszawa 2005, s. 126–127 (z fotografią).
- Kazimierz Antoni Brożek. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-23)].